Virginia Valli, której nazwisko rodowe brzmiało Virginia Helen McSweeney, przyszła na świat 10 stycznia 1896 roku, w tętniącym życiem Chicago w stanie Illinois. Jej wczesne lata naznaczone były ambicjami artystycznymi. Pobierała lekcje tańca i, co jest ciekawym i mało znanym faktem z jej życiorysu, początkowo pracowała jako stenografka, zanim w pełni poświęciła się aktorstwu. Jej pierwszym przystankiem w karierze scenicznej były występy z zespołem repertuarowym w Milwaukee, co dało jej solidne podstawy warsztatowe, zanim skierowała wzrok na rozwijający się przemysł filmowy. Przełomem w jej karierze okazało się zatrudnienie w Essanay Studios w Chicago w 1916 roku, co zapoczątkowało jej ekranową obecność. Jednak to przeprowadzka do Hollywood i podpisanie kontraktu z potężnym studiem Universal w połowie lat 20. XX wieku uczyniło z niej czołową aktorkę tamtych czasów. Okres od 1924 do 1927 roku był apogeum jej aktywności filmowej, kiedy to zagrała w szeregu znaczących produkcji. Szczególnie godny uwagi jest jej udział w filmie „Ogród rozkoszy” („The Pleasure Garden”) z 1925 roku. Produkcja ta ma status ikonicznej, ponieważ była pełnometrażowym debiutem reżyserskim samego Alfreda Hitchcocka. Valli zagrała tam główną rolę Patsy Brand, tancerki rewiowej, a jej występ został ciepło przyjęty, co ugruntowało jej pozycję jako aktorki o dużym talencie dramatycznym. Valli była cenioną wykonawczynią, chociaż paradoksalnie nigdy nie osiągnęła statusu absolutnej gwiazdy pierwszej wielkości, co jest intrygującym niuansem w historii kina. Wbrew powszechnym mitom dotyczącym gwiazd niemego ekranu, które rzekomo nie potrafiły dostosować się do nadejścia ery dźwięku, Virginia Valli płynnie przeszła tę rewolucję. Jej głos doskonale nadawał się do nowego medium, a jej ostatnie filmy, takie jak „The Isle of Lost Ships” (1929) i „Night Life in Reno” (1931), były już produkcjami dźwiękowymi. Decyzja o zakończeniu kariery aktorskiej w 1931 roku była w dużej mierze jej świadomym wyborem, podyktowanym pragnieniem osiedlenia się i poświęcenia życiu rodzinnemu. W tym samym roku poślubiła aktora Charlesa Farrella. Para przeniosła się do malowniczego Palm Springs w Kalifornii, gdzie Valli odnalazła swoje drugie powołanie i stała się ważną postacią w lokalnej społeczności. Razem z mężem odegrali kluczową rolę w transformacji Palm Springs z sennej pustynnej osady w ekskluzywny kurort dla gwiazd Hollywood. Byli współwłaścicielami i prowadzili „The Racquet Club”, który szybko stał się popularnym i modnym miejscem spotkań śmietanki towarzyskiej. Co więcej, gdy Farrell pełnił funkcję burmistrza miasta przez kilka kadencji, Virginia aktywnie wspierała go w tych działaniach, cementując ich status lokalnych liderów. Aktorka zmarła 24 września 1968 roku w Palm Springs w wieku około 70 lat, dwa lata po przebytym udarze. Została pochowana na cmentarzu Welwood Murray Cemetery. Nie pozostawiła po sobie dzieci. Pamięć o jej wkładzie w przemysł filmowy jest wciąż żywa, o czym świadczy jej własna gwiazda na słynnej Hollywood Walk of Fame.