George Arliss (właściwie George Augustus Andrews; ur. 10 kwietnia 1868 w Londynie) był cenionym angielskim aktorem, autorem sztuk, dramaturgiem i filmowcem, który odniósł ogromny sukces, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych. Powszechnie pamiętany jest jako pierwszy brytyjski aktor, który otrzymał nagrodę Akademii (Oscara) dla najlepszego aktora pierwszoplanowego. Kariera George'a Arlissa była niezwykle długa i zróżnicowana, obejmując występy na scenie teatralnej, w niemych filmach, a ostatecznie także w filmach dźwiękowych, co było rzadkim osiągnięciem w tamtych czasach, zwłaszcza że miał już ponad sześćdziesiąt lat, gdy nastała era tych filmów. Arliss rozpoczął swoją przygodę z aktorstwem w 1887 roku w brytyjskich teatrach. W 1901 roku wyjechał na tournée do USA i ostatecznie pozostał tam przez kolejne dwie dekady, zdobywając sławę na Broadwayu. Przełomową rolą okazał się dla niego Benjamin Disraeli, XIX-wieczny premier Wielkiej Brytanii, w sztuce napisanej specjalnie dla niego w 1911 roku. Aktor zadebiutował na ekranie w 1921 roku, ale jego największe triumfy nadeszły wraz z pojawieniem się filmu dźwiękowego. Za swoją rolę w filmowej adaptacji sztuki „Disraeli” z 1929 roku otrzymał Oscara dla najlepszego aktora, stając się tym samym pierwszym Brytyjczykiem z taką nagrodą w tej kategorii. Był również pierwszym aktorem, który zdobył Oscara za portretowanie autentycznej postaci historycznej. Arliss zasłynął z odtwarzania na ekranie wnikliwych i autorytatywnych postaci historycznych. Oprócz Disraelego, wcielił się w role takie jak Wolter w filmie „Voltaire” (1933), kardynał Richelieu w produkcji „Cardinal Richelieu” (1935) czy tytułowy „Alexander Hamilton” (1931). W latach 30. XX wieku George Arliss podpisał wyjątkową umowę ze studiem Warner Bros., która przyznawała mu rzadko spotykaną wówczas swobodę artystyczną, w tym możliwość współdecydowania o obsadzie i przepisywania scenariuszy. To on osobiście nalegał na obsadzenie młodej Bette Davis w jej pierwszej głównej roli w filmie „The Man Who Played God” (1932), co zapoczątkowało jej wielką karierę. George był żonaty z aktorką Florence Arliss (z domu Florence Kate Montgomery Smith) od 1899 roku aż do swojej śmierci w 1946 roku. Często pojawiali się razem na scenie i w filmach, grając na przykład małżeństwo w „Disraeli”. Interesującym faktem z jego życia jest to, że był zdeklarowanym, ścisłym wegetarianinem, który żartobliwie mawiał, że „nie je niczego, co można pogłaskać”. Aktywnie angażował się również w działalność społeczną, będąc m.in. prezesem Gildii Aktorów Episkopalnych Ameryki. George Arliss pozostawił po sobie dziedzictwo jako pionier, który z powodzeniem połączył świat teatru z wczesnym kinem, a jego drobiazgowe podejście do ról historycznych wyznaczyło standardy dla przyszłych pokoleń aktorów. Jego nazwisko upamiętnia gwiazda w Hollywood Walk of Fame. Zmarł 5 lutego 1946 roku w Londynie, Anglia, Wielka Brytania. Miał wówczas 77 lat.