Truly Shattuck urodziła się 27 lipca 1876 roku w San Miguel w Kalifornii w USA. Była gwiazdą subretty występującą w wodewilach, music-hallach i na Broadwayu. Jej kariera rozpoczęła się tragedią, a zakończyła we względnym zapomnieniu. W 1893 roku Jane Shattuck, matka Truly, zamordowała Harry'ego Poole'a, chłopaka swojej córki, po tym, jak odmówił zawarcia małżeństwa po spędzeniu przez parę nocy razem. Matka Shattuck została pierwotnie skazana za morderstwo pierwszego stopnia, ale później została zwolniona po wygraniu apelacji o tymczasowe niepoczytalność. W tym czasie Shattuck była chórzystką w Tivoli Opera House w San Francisco, a w wyniku ogólnokrajowego rozgłosu wywołanego morderstwem Poole'a jej kariera zaczęła nabierać rozpędu. Shattuck po raz pierwszy wystąpiła w nowojorskim wodewilu w teatrze Tonyego Pastora w 1896 roku. Jej pierwsza główna rola pojawiła się w następnym roku, gdy zagrała w Mephisto in Very Little Faust and Much Marguerite, wystawionym w Teatrze Olympia Hammersteina. Aktorka wyruszyła w trasę koncertową na kilka sezonów jako główna artystka w kilku wędrownych zespołach burleskowych i wodewilowych. W 1904 roku przeszła z wodewilu na Broadway, by zagrać Celestine w musicalu An English Daisy w Casino Theatr , a później tego samego roku w Little Johnny Jones George'a M. Cohana w Liberty Theatre. W 1906 roku zagrała panią Franklin-Jones-Berrymore w farsie muzycznej The Governor's Son wystawionej w Aerial Gardens (obecnie New Amsterdam Roof). W 1910 roku Shattuck ogłosiła upadłość w sądzie w Nowym Jorku, mając zobowiązania w wysokości prawie 2800 dolarów i żadnych aktywów. W tamtym czasie prasa donosiła, że ​​jej ekstrawagancki styl życia, drogie samochody, ubrania i jacht doprowadziły do ​​jej upadku. Jej mąż, Stephen A. Douglas, twierdził, że w ciągu czterech lat wydała pół miliona dolarów. 13 października 1911 roku została przewieziona do szpitala Johns Hopkins, cierpiąc na ropień mózgu . Występowała w Baltimore w Academy of Music w Alma, Where Do You Live? i nie pojawiała się na scenie przez prawie dwa lata. Jane zwróciła się ku Hollywood w 1915 roku i przez następne dwanaście lat pojawiła się w około szesnastu filmach niemych. Jej pierwszym znanym filmem był The Iron Strain , w którym zagrała panią Van Ness. Jej ostatni film miał miejsce w 1927 roku jako pani P. Belmont-Fox w Rubber Heels. Po zakończeniu kariery wodewilowej i filmowej Shattuck została zmuszona do pracy jako kelnerka, a później jako krawcowa, ale nie była w stanie utrzymać żadnej z tych prac przez dłuższy czas. We wrześniu 1929 roku, po kilku miesiącach bezrobocia, Shattuck została aresztowana w Chicago za próbę kradzieży sklepowej zielonej sukienki za 16,50 dolara. Później przyznała się do winy, ale została zwolniona, gdy dom towarowy wycofał zarzuty. Przez resztę swojego życia Shattuck okresowo wracała na scenę i okazjonalnie występowała w produkcjach radiowych. Zmarła 6 grudnia 1954 roku w wieku 79 lat po długiej chorobie w Motion Picture Country Home przy Mulholland Drive w Woodland Hills w Kalifornii .