Mary Astor właśc. Lucile Vasconcellos Langhanke; ur. 3 maja 1906 w Quincy, Illinois. była amerykańską aktorką, której długa i zróżnicowana kariera trwała ponad cztery dekady, obejmując zarówno erę kina niemego, jak i klasyczny okres Hollywood. Urodzona jako Lucile Vasconcellos Langhanke, była jedynym dzieckiem Otto Ludwiga Langhanke, niemieckiego imigranta i nauczyciela, oraz Helen Marie Vasconcellos, Amerykanki o irlandzko-portugalskich korzeniach. Jej ambitni rodzice wcześnie dostrzegli jej talent i urodę, planując dla niej karierę aktorską. Astor zadebiutowała na ekranie jako nastolatka w 1921 roku. Przełomem okazał się film Beau Brummel (1924), w którym zagrała u boku słynnego aktora Johna Barrymore'a. Szybko stała się popularną gwiazdą kina niemego. Gdy nadeszła era filmów dźwiękowych, kariera Astor stanęła pod znakiem zapytania. Jej głęboki, niski głos uznano początkowo za nieodpowiedni dla nowego medium, co doprowadziło do krótkotrwałego zastoju w jej karierze. Aktorka nie poddała się; wzięła lekcje dykcji i śpiewu, co pozwoliło jej powrócić na ekran w latach 30. z odnowioną siłą i większą wszechstronnością. Największe sukcesy odniosła w latach 40. XX wieku. Jej najbardziej ikoniczną rolą była kreacja przebiegłej femme fatale Brigid O'Shaughnessy w klasycznym filmie noir Sokół maltański (The Maltese Falcon, 1941), gdzie partnerowała Humphreyowi Bogartowi. W tym samym roku Astor zachwyciła krytyków rolą egoistycznej pianistki Sandry Kovak w filmie The Great Lie. Za tę rolę otrzymała Nagrodę Akademii Filmowej (Oscara) dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Życie prywatne Mary Astor było równie dramatyczne jak filmy, w których grała. Prasa brukowa żywo interesowała się jej skandalami, rozwodami (czterokrotnie wychodziła za mąż), walkami o opiekę nad dziećmi, problemami z alkoholizmem, a nawet ujawnieniem jej pamiętnika z pikantnymi szczegółami z życia towarzyskiego Hollywood. Po przejściu na emeryturę aktorka z powodzeniem poświęciła się pisarstwu. Była autorką pięciu powieści, a jej dwie autobiografie, bestsellerowa My Story (1959) i A Life on Film (1971), zyskały uznanie za szczerość i wnikliwy obraz epoki. Mary Astor zmarła w wieku 81 lat w 1987 roku z powodu rozedmy płuc. Została pochowana na cmentarzu Holy Cross Cemetery w Culver City w Kalifornii. Posiada swoją gwiazdę w Alejii Gwiazd w Hollywood.