Filmaster

Jednego nie można odmówić "Czasowi krwawego księżyca". Ta produkcja to prawdziwe wydarzenie w świecie kina. przeczytaj recenzję

Opowieść to będzie z gatunku tych niezwykłych. przeczytaj recenzję

Ta prostota (często łopatologia) i to podejście (zbyt efekciarskie) to nietakt wobec kunsztu i wielkości Reymonta, choć niekwestionowaną zaletą jest założenie, że ta interpretacja trafi pod strzechę. przeczytaj recenzję

To obraz przesiąknięty pychą, zbudowany na złudnej pewności, bez cienia wątpliwości. Przez to humor rzadko kiedy trafia w tarczę, a słoneczny optymizm z każdą minutą staje się coraz bardziej nużący. przeczytaj recenzję

Tseden wykorzystał perspektywę ludzi z zewnątrz, aby zrobić to, co przez całą karierę, pokazać tybetańską kulturę. przeczytaj recenzję

"Saint Omer" nie jest filmem, który ma poruszyć i zagrać na najczulszych strunach. To kino z gatunku intelektualnie stymulującego. przeczytaj recenzję

"Cicha dziewczyna" to bowiem przede wszystkim poważne kino społeczne. Z subtelnie, ale precyzyjnie zarysowanym kontekstem. przeczytaj recenzję

"Gnijąc w słońcu" to kino, które podobnie jak jego główny bohater żywi się tylko poppersami i ketaminą. Nieco ogłupiałe przez narkotyki, ale zapewniające zaskakujące przyjemności. przeczytaj recenzję

Mam wątpliwość, czy ten główny temat (opowiadanie o opowiadaniu) wymagał aż takiej poważnej maniery. Odnoszę też wrażenie, że samemu Andersonowi pomogłoby też odświeżenie własnego pomysłu na kino. przeczytaj recenzję

Ta historia ma zdecydowanie lepsze tempo, choć dalej niespieszne, ciekawi, prowokuje do rozmyślań, a nierzadko też bawi, choć to humor czarny i niewygodny. przeczytaj recenzję