Mocne Punkty

„Min i Bill”, był przypieczętowaniem dobrej passy. Dressler, odbierając Oscara, oddała hołd scenarzystce: „Możesz być najlepsza na świecie i dostać najgenialniejszych producentów, reżyserów i zdjęciowców, ale to wszystko na nic, jeśli nie masz odpowiedniej historii”. przeczytaj recenzję

„Pielęgniarka nigdy nie jest zbyt zmęczona, nie choruje, nie skarży się na zimno i nie odczuwa głodu” – poucza dziewczyny grana przez Heddę Hopper pani Townsend. przeczytaj recenzję

To wyprodukowane przez The Caddo Company i wydane przez United Artists niezależne i spektakularne kino nie wygłasza wprost sprzeciwu wobec zgubnych skutków działań zbrojnych. przeczytaj recenzję

„Grzeszne wakacje” przekonują, że ślub równa się towarzyska śmierć. Jak więc uciec grabarzowi spod łopaty? przeczytaj recenzję

Skoro Sturgesowi tak bardzo zależało na tym, by uznać go za właściwego scenarzystę „Zepsutych i lekkomyślnych”, trzeba przyznać, że to niestety jeden z jego najmniej zabawnych, a ze współczesnej perspektywy również najbardziej problematycznych skryptów. przeczytaj recenzję

Fabuła „Drogi olbrzymów” (1930) w reżyserii Raoula Walsha nie należy do najbardziej wysublimowanych i w zasadzie nie mówi nic ponad to, co zdążyła powiedzieć już choćby niema „Karawana” (reż. James Cruze, 1923). przeczytaj recenzję

„Srebrna ławica” (1930)1 George’a Archainbauda, reżysera „Wrobionych” (1930) powstała na podstawie przygodowej powieści autorstwa Rexa Beacha, którego pióro porównywano swego czasu do twórczości Jacka Londona (niebezpodstawnie). przeczytaj recenzję

Wyreżyserowane przez Archiego Mayo „Drzwi do piekła” (1930)1 to pełną gębą kino pokryte pyłem. Choć to naprawdę dobry film, pozostaje dziś niemal nieznany, a przecież to właśnie on otwiera cały pochód obrazów gangsterskich produkowanych w Warner Bros. przeczytaj recenzję

Stawka tego filmu nie jest wysoka, ale Ford nawet nie udaje, że go to obchodzi. Reżysera interesują przede wszystkim elementy komediowe. przeczytaj recenzję

Vidor zrealizował ten utwór w naturalnych plenerach, dokładnie tam, gdzie w latach siedemdziesiątych XIX wieku rozpętała się wojna w hrabstwie Lincoln, czyli zatarg, w którym Billy Kid faktycznie uczestniczył. przeczytaj recenzję