Światło między oceanami - tam, gdzie spotykają się dwa światy 0
W listopadzie do kin wchodzi Światło między oceanami – ekranizacja światowego bestsellera okrzykniętego literacką sensacją i przetłumaczonego na ponad 30 języków. Derek Cianfrance sięgnął i tym razem po opowieść pełną moralnych znaków zapytania. Pośrodku ludzkich zakrętów losu pojawia się latarnia. W powieści M.L. Stedman jest ona osadzona na granicy dwóch światów: Oceanu Indyjskiego oraz Oceanu Południowego.
Znalezienie latarni, która odpowiadałaby opisom z książki, nie było łatwe, jednakże filmowcy nie dali za wygraną i obejrzeli ponad 300 obiektów w różnych częściach Australii i Nowej Zelandii. Najlepszą opcją okazała się Cape Campbell Lighthouse, usytuowana w Cieśninie Cooka, na samym czubku północno-wschodniego brzegu Południowej Wyspy Nowej Zelandii. Latarnia ta prowadzi statki przez zdradzieckie wody już od 1870 roku; mającej ponad 21 metrów wieży towarzyszą chatka dla latarnika oraz znajdujący się idealnie pod latarnią ogród.
Przeszukaliśmy dwa kraje wzdłuż i wszerz, aż wreszcie natrafiliśmy na Cape Campbell – wspomina Jared Connon, który odpowiadał za poszukiwania. – Gdy Derek stanął na jej szczycie i spojrzał na przylegające wody, wraz z otaczającymi je ostrymi skałami, wiedziałem, że znaleźliśmy nasze Janus Rock. Szczególnie spodobał mu się widok z góry, tak jakby rzeczywiście spotykały się tam dwa oceany.
Janus Rock to wyspa o dwóch obliczach, ścierają się na niej światło i mrok, miłość i nienawiść, prawda i kłamstwo – opowiada Derek Cianfrance. – To miejsce zdolne dostarczyć człowiekowi ogromnych przyjemności, ale także wywołać ogromne cierpienie; życie towarzyszy tam nieodłącznie śmierci, a życie jest naznaczone świadomością przemijania. Zawsze postrzegałem tę wyspę jako nieco mityczną, cieszyłem się więc, że mogliśmy na potrzeby naszego filmu stworzyć miejsce, którego nikt jeszcze w takiej formie nie doświadczył – kontynuuje reżyser. – Na Cape Campbell mieszkało przez dekady wielu latarników, czuć było w środku wieży ich duchy. Podczas jednego z pierwszych spacerów natknąłem się tam na nagrobek z napisem: Naszej kochanej córce, która zbyt szybko od nas odeszła. Sierpień-Grudzień 1896. Całe to miejsce emanowało taką atmosferą, czuć w nim było radości i smutki ludzi, którzy nazywali je przez lata domem. Chcieliśmy, by nasz film stał się częścią pamięci zawartej w latarni Cape Campbell.
Bohater wojenny Tom Sherbourne przyjmuje posadę latarnika na bezludnej wyspie u wybrzeży Australii. Wkrótce przybywa do niego ukochana żona Isabel. Zakochani żyją tu szczęśliwie w rytmie przypływów i odpływów oceanu. Ich największym, niespełnionym pragnieniem jest dziecko. Miesiące bezowocnych starań, dwa poronienia i pogłębiające się uczucie oddalenia zaczyna wpędzać Isabel w depresję. I wtedy zdarza się cud: do wybrzeży wyspy dobija mała łódź, na której pokładzie Tom znajduje martwego mężczyznę i żywe niemowlę. Pod namową Isabel, wiedziony odruchem serca, Tom łamie swoje surowe zasady i godzi się przyjąć dziecko jako własne. Szczęście świeżo upieczonych rodziców wkrótce zaczyna blaknąć, gdy okazuje się, że w okolicy od miesięcy zrozpaczona matka poszukuje zaginionego męża i maleńkiego dziecka.
Światło między oceanami wyreżyserował Derek Cianfrance, twórca Blue Valentine i Drugiego oblicza. W rolach głównych uznane gwiazdy: nominowany do OSCARA Michael Fassbender (Steve Jobs, Zniewolony, X-Men: Przeszłość, która nadejdzie, Wstyd, Prometeusz, Bękarty wojny), laureatka OSCARA Alicia Vikander (Dziewczyna z portretu – OSCAR, Ex Machina, Ugotowany) oraz laureatka OSCARA Rachel Weisz (Młodość, Dziedzictwo Bourne'a, Mumia, Wierny ogrodnik – OSCAR, Był sobie chłopiec).
Premiera filmu w polskich kinach już 18 listopada 2016 roku.
Źrodło: informacja prasowa
Komentarze 0