Dracula

Dracula

6,9
Wampir Hrabia Dracula (Bela Lugosi) przybywa do Anglii i zaczyna żerować na cnotliwej, młodej kobiecie o imieniu Mina (Hellen Chandler).

Ciekawostki

dodaj ciekawostkę
Obsada i ekipa
Pozostałe
  • Rola Draculi odcisnęła swoje piętno na zdrowiu Beli Lugosiego. Po ukończeniu zdjęć nie rozstawał się z peleryną, zamieszkał na odludziu, zaczął uważać się za wampira, zmarł w samotności.
  • Zdjęcia do filmu trwały od 29 września do 15 listopada 1930 roku.
  • Studio filmowe Universal w 1999 roku upoważniło Philipa Glassa do skomponowania nowej ścieżki dźwiękowej do filmu. Premiera nowej wersji odbyła się 26 października 1999 w Brooklyn Academy of Music.
  • Draculę w wersji anglojęzycznej kręcono w dzień, a nocami powstawała „Drácula” w wersji hiszpańskojęzycznej, na tych samych planach, przy tej samej scenografii, ale z innymi aktorami i po hiszpańsku.
  • Bela Lugosi tak bardzo chciał powtórzyć swój sceniczny sukces i zagrać hrabiego Draculę w wersji filmowej, że zgodził się na kontrakt zapewniający mu jedynie pięćset dolarów tygodniowo, przez siedem tygodni realizowania filmu. Była to kwota wręcz obraźliwie niska, nawet w czasach trwającego wtedy wielkiego kryzysu gospodarczego.
  • Scena w Royal Albert Hall została nakręcona w tym samym miejscu, co w filmie Upiór w operze.
  • Kiedy w roku 1956 zmarł Bela Lugosi, zgodnie z jego życzeniem został pochowany w czarnej pelerynie, tej samej, którą nosił w filmie.
  • Muzyka otwierająca film pochodzi z drugiego aktu „Jeziora łabędziego” Piotra Czajkowskiego.
  • W filmie Dracula nigdy nie pokazuje swoich zębów i nigdy też nie widzimy śladów po ukąszeniu na szyi. Za to oba te elementy widoczne są w wersji hiszpańskojęzycznej.
  • Studio Universal chciało zrezygnować ze sceny, w której Dracula atakuje Renfielda, doszukując się w niej podtekstów homoseksualnych.
  • Podobnie jak w przypadku Frankensteina oryginalna wersja filmu zawierała wprowadzenie wygłoszone przez Edwarda Van Sloana. Prolog został jednak usunięty w 1936 r. Materiał dziś uznany jest za zaginiony.
  • Początkowo miała to być wysokobudżetowa produkcja, jednak w czasie Wielkiego Kryzysu studio Universal nie było w stanie sobie na to pozwolić. Historia opisana w powieści Stokera wymagała kosztownej efektywności. Zdecydowano się zaadaptować o wiele „tańszą” wersję sceniczną, broadwayowską, która nieco uszczuplała fabułę powieściową.
  • Studio Universal nabyło prawa autorskie od wdowy po Bramie Stokerze i od autora sztuki, Hamiltona Deane'a za 40 000 dolarów.
  • Wszystko zaczęło się od brytyjskiej teatralnej adaptacji powieści Stokera, autorstwa Hamiltona Deane'a. Po sukcesie w USA „Draculą” zainteresował się Broadway. Węgierski emigrant, Bela Lugosi, zagrał wampira w broadwayowskiej sztuce z 1927 roku. Przedstawienie okrążyło całe Stany i wkrótce po tym Universal również był zainteresowany „Draculą”.
  • Bela Lugosi nie znał dobrze języka angielskiego i dlatego uczył się wielu kwestii na pamięć, przez co swym „strasznym” akcentem nadał Draculi cechę, która od tej pory towarzyszyła postaci.
  • W filmie praktycznie brak jest muzyki. Zdecydowano się na tak skromną ścieżkę dźwiękową, ponieważ uważano, że publiczność nie przyzwyczajona do tak nowego zjawiska, jakim jest dźwięk w filmie, źle przyjmie muzykę w momentach, w których nie ma ku niej logicznego wyjaśnienia.
  • David Manners i Helen Chandler zagrali razem w trzech innych filmach – dwóch w Warner Brothers/First National i jednym dla Foxa.
  • Scena podróży Draculi i Renfielda statkiem do Londynu została zmontowana z archiwalnych fragmentów niemego filmu studia Universal Storm Breaker z 1925 roku.
  • Operator Karl Freund osiągnął efekt hipnotycznego spojrzenia Draculi, kierując w oczy aktora dwa promienie światła.
  • Bardzo duża i droga scenografia Transylwanii oraz hrabstwa Carfax nie została zdemontowana po zakończeniu zdjęć. Studio Universal wykorzystywało ją do wielu innych produkcji przez ponad dekadę.
Więcej informacji

Ogólne

Czy wiesz, że?

Fabuła

Multimedia

Pozostałe

Zarządzanie