Powie mi ktoś dlaczego ten film jest czarno-biały?Ja myśle,że dlatego by było bardziej artystycznie.Mam rację?Bardzo dobra główna rola.

Albo mam wśród znajomych samych fanów Joy Division, albo film jest na prawdę dobry. Tak na poważnie rewelacyjny film o kultowym wokaliście mojego kochanego zesp

Film raczej niczym się nie wyróżnia ale ta muzyka! Musze dokładniej zbadać Joy Division.

Godny uwagi… – Jeden z nielicznych filmow ktory zaraz po ogladneiciu stwierdzilem ze taki sobie, ale na drugi dzien zdanie moje sie zmienilo. film dobry warty ogladniecia….

Świetny film. Nie spodziewałem się tak dobrego filmu. – Nie słyszałem nawet wcześniej o tym zespole. Po obejrzeniu filmu stwierdzić mogę, że rzeczywiście jest to bardzo interesująca muzyka, ona ma coś w sobie. Paradoksalnie tej muzyki w filmie nie ma aż tak wiele. Jest przede wszystkim przedstawione życie młodego, zdolnego artysty, który nie może sobie poradzić z codziennością. Ten wątek rozdarcia pomiędzy dwiema kobietami jest przejmujący, ale na swój sposób… piękny. W całym filmie dużo jest smutku, nostalgii. Curtis musiał być nietuznkową postacią.
Kapitalne czarno-białe zdjęcia podkreślają klimat filmu. Wszystko jest takie oszczędne, wyważone. Nie ma zbędnych ujęć czy scen. Nie znam też aktora grającego Curtisa, w każdym bądź razie zrobił to znakomicie!
Ten film jest taki…prawdziwy.
Kolejna fantastyczna muzyczna pozycja, po Skazanym na bluesa, Ray’u, Spacerze po linie, Once, którą po prostu trzeba zobaczyć.
8/10.