Michaił Michałycz Ponomariow jest urzędnikiem ministerstwa. Życie tego 45-latka jest całkiem udane – odnosi sukcesy w pracy, ma piękną żonę i syna-studenta oraz przestronne mieszkanie w centrum stolicy, służbowy samochód i wystarczająco dużo pieniędzy, żeby żyć bez zmartwień. A wszystko to dlatego, że Michaił Michałycz jest człowiekiem wpływowym i od jego podpisu zależy los większości obiektów budowanych w stolicy. Pomimo tego pozornego szczęścia, bohatera nieustannie nękają myśli o przeciekającym przez palce życiu i o młodości, która niebawem się zakończy. Michaił Michałycz stara się zrozumieć, czego mu brakuje i poddaje się przeróżnym eksperymentom, żeby powróciło do niego to uczucie 20-letniego mężczyzny, który umie czuć się szczęśliwym tylko z tego powodu, że czuje na twarzy podmuch wiatru. Mężczyzna zapisuje się na basen, uczy się chińskiego, ale nie czerpie z tego satysfakcji. Pewnego dnia w księgarni spotyka Nastię. Dziewczyna jest młoda, piękna, uczy się w szkole teatralnej i ani razu nie jadła „jakraków”. Michaił traci dla niej głowę, ale kiedy tylko zaczyna odczuwać szczęście, musi za to zapłacić – za wszystkie błędy, popełnione w życiu, za niewystarczająco silną wolę i za podwójną moralność.