Imperatyw

Augustyn, profesor matematyki, intelektualista, jest człowiekiem doskonale spełnionym. Ma pracę, która go satysfakcjonuje, żonę, którą kocha i jest przez nią kochany, a także wszystko, co jest niezbędne do egzystencji. Nagle zaczyna wątpić w sens tego, co robi, kim jest i co posiada. Poczyna dręczyć go odwieczna wątpliwość: po co? Po co to wszystko, ku czemu wiedzie? A więc pojawia się kolejne pytanie: czy jest Coś lub Ktoś, kto spełnia rolę Instancji Porządkującej i los człowieka, i dzieje świata? Stan refleksji, w jakim sie pogrąża, izolacja, w którą zapada, powodują, że znajduje się w szpitalu psychiatrycznym. To swoisty czyściec, przez który musi przejść na drodze do szukania prawdy. Anonimowy