Dobra zabawa, przyzwoity humor i niegłupi morał - lekka rozrywka na spokojny wieczór. 7

Szalona noc to komedia, w której główną rolę gra Topher Grace, dawna gwiazda serialu Różowe lata siedemdziesiąte. Bez wątpienia film prezentuje przyjemny humor i świetny klimat lat 80., zapewniając widzowi kawał dobrej zabawy.

Akcja filmu rozgrywa się pod koniec lat 80. Bohaterem jest Franklin (Topher Grace), który przeżywa życiowy kryzys. Razem ze swoim szalonym przyjacielem Barrym (Dan Fogler) i siostrą Wendy (Anna Faris) spotykają się na imprezie podczas pewnej wybuchowej szalonej nocy. Franklin dostrzega tam swój obiekt westchnień - piękną Tori (Teresa Palmer).

O ile większość współczesnych komedii jest oparta na wulgarności, na której traci dobry humor, to tyle Szalona noc jest na ich tle czymś wyjątkowym. Przede wszystkim osadzenie akcji w latach 80. jest zabiegiem, który tworzy przyjemny i specyficzny klimat akcji. Ma to także wpływ na prezentowany humor, który nieco starszego widza rozbawi bardziej, niż młodego, który nie zna tamtych lat. Cała atmosfera budowana jest świetnie dobraną muzyką z lat 80.

Sama historia nie jest skomplikowana, ale jest wystarczająco dobrze skonstruowana, aby wciągnąć widza w wir akcji. Przygody bohaterów są różnorodne, szalone i zabawne. Chociaż wszystko krąży wokół utartych schematów, całość zdołano przedstawić w sposób dający dobrą rozrywkę. Humor jest na przyzwoitym poziomie - warto dodać, że nie ma tutaj momentów żenujących, które w niektórych komediach sprawiają, że ma się ochotę wyjść z kina/wyjąć płytę DVD i wyrzucić ją za okno.

Aktorstwo jest na akceptowalnym poziomie - nikt nie wybija się ponad przeciętność, ani też nie razi sztucznością. Topher Grace gra podobną rolę do tej z pamiętnego serialu osadzonego w latach 70. Jeśli widzowie pamiętają i lubią jego wcześniejszą kreację, to tutaj także im się spodoba. Grace potrafi w sposób prosty rozbawić widza, nie popadając przy tym w przesadę.

Szalona noc nie jest filmem wybitnym, który wejdzie do klasyki komedii. Niemniej jednak jest to film wyjątkowy, bo dzięki klimatowi lat 80., prezentuje coś odmiennego, coś, do czego widzowie nie są przyzwyczajeni. Dobra zabawa, przyzwoity humor i niegłupi morał - lekka rozrywka na spokojny wieczór.