Młoda kobieta zajmuje się tworzeniem audiodeskrypcji filmów dla niewidomych i niedowidzących. W czasie testów focusowych jej uwagę zwraca zachowanie mężczyzny, dawnego fotografa. Spotyka się z nim poza pracą. Naomi Kawase obserwuje ich nieoczywistą, niedopowiedzianą relację. Poświęca równie dużo uwagi dziewczynie, której wrażliwość zostaje poddana próbie, co mężczyźnie, który razem ze wzrokiem traci w życiu to, co wydawało mu się jego seansem – możliwość robienia zdjęć. Zepchnięty na boczny tor próbuje zachować samodzielność, niezależność i godność. Zaakceptować siebie odartego z pasji. Jednak ten subtelny portret dwojga ludzi jest także esejem o zmysłach i odbiorze świata. O obrazach zachowanych w pamięci. Wreszcie o wrażliwości, która - niezależnie od wzroku - zawsze pozwala dostrzec w rzeczywistości więcej.