Spirit - Duch miasta 2008

Takiego skupiska żenujących dialogów i nieciekawych bohaterów dawno nie widziałem. Nie wiem, czy stężenie debilnych sytuacji w pierwowzorze jest aż tak wielkie, ale ja w każdym razie tego nie kupuję, nawet jeśli film (lub też komiks) z założenia miał być skrajnie przerysowany. Dotrwać do końca pomaga ciekawa stylistyka, choć po Sin City nie jest już czymś nowym.

4/10 – Zdaję mi się, że po takich sukcesach (kasowych ma się rozumieć) jak "Sin City" czy "300" Frank Miller przeliczył swoje możliwości i przypuszczam, że nie wiedział o czym chce zrealizować film. Objawia się to w straszną niespójność i chaos w wielu scenach. A może taki właśnie miał być film? Strona techniczna niezła to trzeba przyznać, ale raczej "Sin City" bije ją na głowę.

Nie, i jeszcze raz… – Nie. Co to miało być??! Film ten to jedna wielka porażka, nudą wieje od samego początku, i tak sobie wieje do końca. Po tak fascynującym seansie zadałem sobie tylko jedno pytanie – co skłoniło Samuel L do tego że zagrał w takim gniocie. Nie tak dawno oglądałem podobny film nosił tytuł „Minorrr” w reżyserii Jean-Jacques Annauda ( Siedem lat w Tybecie, Wróg u bram) i jak widać Jean-Jacques jak i Frank Miller mieli (miejmy nadzieję) chwilową załamkę formy!

6/10 – Średniawka na maxa. Absolutna kopia wykonania Sin City. No i z milion razy nudniejszy. Wyłącznie dla fanów gatunku…

re – ma ktoś napisy do the spirit chciałbym zobaczyć dzięki