Polskie filmy patriotyczne 1

W dniu dzisiejszym obchodzimy 90. Rocznicę odzyskania niepodległości. Jednocześnie jest to jedne z najważniejszych świąt państwowych. Związku z tym również nasz serwis postanowił uczcić ten dzień w inny sposób. Wybraliśmy dla was 10 najciekawszych naszym zdaniem filmów, w których historia Polski jest na pierwszym planie. Znalazły się tu pozycje, które warto obejrzeć, lub, z którymi wypadałoby się zapoznać. Zapraszamy do przeczytania.

+ Zakazane piosenki (Reżyseria: Leonard Buczkowski, 1946 rok)

Jeden z pierwszych polskich filmów o okresie wojennej zawieruchy. Muzyczny film, który powstawał w trudach okresu powojennego chaosu. Wyświetlany w nowo otwartym kinie Palladium już 8 stycznia 1947 roku.
Fabuła filmu opowiada historię o losach mieszkańców Warszawy od 1939 roku aż po wyzwolenie w 1945. Głównym bohaterem jest patriotyczna piosenka, która sprawiła, iż nawet w tak trudnych czasach wielu Polaków zachowywało się przyzwoicie.
Był to zarazem pierwszy film powojenny dopuszczony do dystrybucji.

Zakazane piosenki 1946

+ Ostatni etap (Reżyseria: Wanda Jakubowska, 1947 rok)

Film oparty na autentycznych wspomnieniach kobiet w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu. Jest to na wpół dokumentalna historia walki z nazistowską maszyną śmierci nawet w tak trudnych warunkach. Mocno brutalny i jednoznaczny w swojej postaci przedstawia prawdziwe losy ludzi w obozie zagłady: cierpienie, głód, nienawiść. Produkcja kończy się akcentem: nie pozwólcie, aby Oświęcim się powtórzył.
Był to pierwszy film opowiadający historię kobiet w okresie wojennym. Mocny w swojej postaci wzbudzał wiele kontrowersji. Szczególnie na mocny akcent antyniemiecki, który zbyt nie przypadł do gustu władzom. Mimo wszystko jeden z lepszych filmów o ekstremalnych warunkach w obozach zagłady.

Ostatni etap 1947

+ Kanał (Reżyseria: Andrzej Wajda, 1956 rok)

Opowieść o tragicznych losach żołnierzy oddziału AK, którzy na Mokotowie usiłują przedostać się kanałami do walczącego śródmieścia. Cała akcja dzieje się w czasie trwania Powstania Warszawskiego.
Jeden z najlepszych filmów w całej twórczości Andrzeja Wajdy. To właśnie ta produkcja sprawiło, iż zmieniło się postrzeganie tworzenia filmów patriotycznych lub opowiadających historię naszego kraju.
Produkcja jest klasyką samą w sobie, wartą obejrzenia, która widza na pewno nie zawiedzie. Może nie jest wybitny, ale na pewno zasługuje na ogromne wyróżnienie.

Kanał 1956

+ Człowiek na torze (Reżyseria: Andrzej Munk, 1956 rok)

Pierwszy Polski film fabularny będący rozliczeniem okresu Stalinowskiego. Fabuła filmu dotyczy historii starego maszynisty kolejowego, który zostaje odsunięty od pracy przez młodych pracowników forsujących socjalistyczne metody pracy. Całość zaczyna się dość mocnym akcentem śmierci pod kołami pociągu. Z zeznań dowiadujemy się jak właściwie do tego doszło.
Bardzo dobry i trudny w odbiorze film, który zawiera ukrytą prawdę o metodach socjalistycznych ideałów pracy, w których starsi, przedwojenni pracownicy byli uznawani za wrogów nowego systemów.
Naprawdę warto obejrzeć.

Człowiek na torze 1956

+ Popiół i diament (Reżyseria: Andrzej Wajda, 1958 rok)

Akcja filmu dzieje się w momencie zakończenia II wojny światowej. Głównym bohaterem jest członek AK wyznaczony do wykonania wyroku śmierci na funkcjonariuszu Polskiej Partii Robotniczej.
Jeden z najciekawszych filmów o moralności, trudnych wyborach. Powstał w okresie, w którym socjalizm w Polsce jeszcze mocno się trzymał. Zawiera wiele elementów, które wydawało się nigdy nie powinny przejść przez cenzurę. Jeden z pierwszych, który w domyśle ukazywał prawdę o sfałszowaniu wyborów w 1946 roku. Dodatkowo Wajdzie udało się przemycić pochwalną cześć na zasługi żołnierzy AK.
Bardzo dobra rola Zbigniewa Cybulskiego oraz Ewy Krzyżanowskiej.

Popiół i diament 1958

+ Ziemia obiecana (Reżyseria: Andrzej Wajda, 1975 rok)

Adaptacja słynnej powieści Reymonta pod tym samym tytułem. Kunszt filmowy i aktorski, barwna forma i rozmach do tej pory niespotykany w kinematografii Polskiej. Dodając do tego genialną grę aktorów: Daniela Olbrychskiego oraz Andrzeja Seweryna mamy wszystko to, co najlepsze w naszym kinie.
Ziemia obiecana Andrzeja Wajdy jest ponadczasowym i wartościowym dziełem. Docenianym nie tylko w Polsce, ale również zagranicą. Była nominowana do Oscara w 1976 roku.

Ziemia obiecana 1975

+ Człowiek z marmuru, Człowiek z żelaza (Reżyseria: Andrzej Wajda, 1977 i 1981 rok)

Te filmy należy rozpatrywać jako jedną całość. Człowiek z żelaza zdobył nagrodę Złotej Palmy w Cannes w 1981 roku i był nominowany do Oscara.
Pierwsza część (Człowiek z marmuru) opowiada historię młodej reżyserki pragnącej poznać historię swojego kraju w czasie realizacji swojej pracy dyplomowej. Od rozmów z różnymi ludźmi odkrywa prawdę o latach 50tych, trudnościach i autentycznych wydarzeniach, które nigdy potem nie znalazły się w podręcznikach historii. Film, który powala na kolana wyjawiając prawdę o socjalizmie w Polsce.
Człowiek z żelaza to zaś swoista kontynuacja filmu z 1977 roku. Radiowy dziennikarz musi zrobić reportaż kompromitujący robotnika stoczni Gdańskiej a zarazem członka Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego. Opiekę nad nim przejmuje SB, które chce, aby poznał on środowiska robotnika i jego żony Agnieszki (reżyserki z poprzedniego filmu). Poznając historię robotnika zmienia całkowicie swoje postrzeganie świata.
Filmy, które zawierały wiele powiązań do walki prowadzonej przez Solidarność. Mało, kto wie, iż epizodyczne role w filmie zagrał Lech Wałesa i Anna Walentynowicz.

+ Zabić księdza (Reżyseria: Agnieszka Holland, 1989 rok)

Mało znana u nas produkcja Agnieszki Holland opowiadająca o historii zabójstwa księdza Jerzego Popiełuszki, kapelana Solidarności. Dziś przy okazji poznawania coraz to nowych faktów warto obejrzeć jak to wszystko wyglądało z perspektywy końca lat 80tych.
Warto obejrzeć choćby ze względu na fakt, iż film powstawał na zachodzie, ze znanymi aktorami: Ed Harris, Christopher Lambert, Tim Roth; więc była szansa na to, aby europejska i w ogóle światowa widownia poznały historię Polski. Niestety w okresie premiery doszło do różnych wydarzeń na świecie, przez co film przeszedł niemal bez echa. A szkoda.

Człowiek z żelaza 1981 Zabić księdza 1989

+ Ogniem i Mieczem (Reżyseria: Jerzy Hoffman, 1999 rok)

Adaptacja powieści Henryka Sienkiewicza pod tym samym tytułem. Któż nie zna historii przedstawionej w filmie. Nie jest ani wybitny, ale trafił do naszego zestawienia jako hołd dla wszystkich ekranizacji trylogii Sienkiewiczowskiej. Również ze względu na dużo lepsze wizualne wykonanie niż starsze filmy.
Warto obejrzeć lub posiadać w swojej domowej kolekcji, bo to w końcu kawał dobrej Polskiej historii.

Ogniem i Mieczem 1999

+ Katyń (Reżyseria: Andrzej Wajda, 2007 rok)

Dramat wojenny, który bardzo chciał nakręcić reżyser. Udało się to dopiero w 2007 roku. Opowiada historię zbrodni katyńskiej z perspektywy kobiet, oczekujących na powrót swoich mężów, synów, ojców. Jednocześnie oglądamy ją z perspektywy samych oficerów i żołnierzy, którzy wierzą, iż los będzie dla nich łaskawy.
Jeden z nielicznych filmów Andrzeja Wajdy, który był dość niejednoznacznie traktowany. Z jednej strony doceniono fakt, iż jest to jedna z najlepszych produkcji o tej zbrodnii, z drugiej zaś wielu krytyków zarzuca obrazowi, że jest najgorszy w całej karierze reżysera. Nominowany do Oscara w 2007 roku.
Warto zobaczyć i spróbować poczuć jak właściwie czuły się kobiety, które nie wiedziały, co się właściwie stało z ich bliskimi.

Katyń 2007