Drogi Orientu

Trasa z Iranu do Uzbekistanu, z Isfahanu do Samarkandy dostarcza wielu niezwykłych przeżyć. W Isfahanie natrafiamy na malarza miniatur, który maluje motywy z wierszy dwóch perskich poetów – Hafeza i Sadiego. Porozmawiamy z handlarzem dywanów. W pustynnym mieście Jazd odwiedzimy świątynię zaratrustriańską i zobaczymy „wieże ciszy” – miejsce pochówków przez ogień. Przyjrzymy się zurchane – specyficznym praktykom fizyczno-duchowym. W mieście Kerman trafiamy na obchody nowego roku z nieodłącznym Haft-sin – siedmioma symbolicznymi przedmiotami. W odludnej pustyni Lut spotykamy hodowcę wielbłądów. Zupełnie inaczej wygląda świętowanie noworoczne w Uzbekistanie; tu ludzie szykują specjalny budyń (sumalak) pamiętający czasy Mongołów. Zobaczymy kupkari – ulubiony sport nomadów. Poznamy miejscowych sufistów, którzy zapoznają nas z tym tolerancyjnym systemem religijnym, który kiedyś przeżywał swój okres świetności na terenie obecnego Uzbekistanu. Zabiorą nas oni do Buchary i Samarkandy oraz pokażą manufakturę zielarską.

Autostrada Pamirska z Tadżykistanu do Kirgistanu, z Duszanbe do Bikszkeku przez góry Pamir gwarantuje mnóstwo wrażeń. Stolica Tadżykistanu to bardzo młode miasto, ale w tym kraju nie brakuje starych zabytków sprzed 3000 lat, a nawet malowideł z epoki kamienia. W tym islamskim kraju panuje tolerancja; znajdziemy tu nawet przedislamską świątynię, w której odprawiane są prastare rytuały. Zobaczymy festyn ismailitów. Spotkamy artystę, który z drzewa morwowego tworzy unikatowe instrumenty muzyczne. Odwiedzimy górskie wioski, gdzie ludzie żyją z turystyki ("Homestays"), a także nomadów hodujących jaki i kozy. Potem udamy się nad wielkie jeziora położone na wysokości 3-4 tysięcy metrów n.p.m. Zobaczymy także park kulturowy, gdzie uhonorowano największe religie świata i pisarza Czingiza Ajtmatowa. W Kirgistanie znów natrafimy na koczowników, tym razem hodowców koni.