Szesnasty wiek. Mieszkańcy Gruzji sieją zboża i pieką chleb, wznoszą świątynie, tworzą manuskrypty, kochają się, wychowują dzieci… Wszystko to przekreśla wdarcie się cudzoziemców. Mężczyźni odchodzą na wojnę i wielu z nich pozostaje na polu bitew, lecz w narodowej świadomości dla mężczyzny zginąć, walcząc za swoją umiłowaną ojczyznę, to tak samo jak umrzeć we własnej pościeli...