Grupa nastolatków u progu dorosłości. Sara (Julie Andersen) jest wrażliwa i spokojna. Dobrze się uczy i jest chwalona, czego nie można powiedzieć o jej kolegach, których interesuje wszystko poza nauką. W domu opiekuje się młodszym bratem, bo zapracowana matka pojawia się dopiero późnym wieczorem. Pewnego dnia w szkole… zobacz więcej
Grupa nastolatków u progu dorosłości. Sara (Julie Andersen) jest wrażliwa i spokojna. Dobrze się uczy i jest chwalona, czego nie można powiedzieć o jej kolegach, których interesuje wszystko poza nauką. W domu opiekuje się młodszym bratem, bo zapracowana matka pojawia się dopiero późnym wieczorem. Pewnego dnia w szkole Sara zostaje sprowokowana przez Mikkela (Frederik Christian Johansen). Starcie kończy się udawanym gwałtem, który ktoś uwiecznia telefonem komórkowym. "Teraz jesteś gwiazdą porno" żartuje jeden z kolegów. Nagranie trafia do sieci i sytuacja wymyka się spod kontroli. Klasowy "żart" przeradza się w konflikt, którego tragiczne konsekwencje są tylko kwestią czasu. opis dystrybutora
Na tytuł swojego filmu Kaspar Munk wybrał bardzo szczególne słowa. Tak dobrze znany zwrot "przytul mnie" najczęściej jest używany przez ludzi gdy pragną czyjegoś wsparcia, poczucia bezpieczeństwa itd. Pod tymi słowami pełnymi bezbronności i uroku reżyser przeczytaj recenzję
Możliwe spoilery Reżyser - Kaspar Munk — Urodził się w 1971 w Danii. W Nowym Yorku uczył się sposobów działania i technik gry aktorskiej. Uczestniczył w kursach w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Danii. Uczęszczał również na Uniwersytet w Kopenchadze, na którym zdobył dyplom z filmoznawstwa oraz szkolił się w alternatywnej szkole filmowej Super16. Wybrana filmografia: 2010 - Przytul mnie (Hold Me... zobacz więcej
Ta strona powstała dzięki ludziom takim jak Ty. Każdy zarejestrowany użytkownik ma możliwość uzupełniania informacji
o filmie.
Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu:
Pozostałe
Proszę czekać…
Całą końcówkę przepłakałem! – Płakałem tylko i wyłącznie na dwóch filmach – na "Nostalgii Anioła" i właśnie "Przytul mnie". Dopiero dwie minuty temu skończyłem oglądać tą produkcję i nie mogę wykrztusić z siebie ani jednego słowa. Strasznie depresyjny, ale za to jaki prawdziwy! Już mogę krótko powiedzieć – ten film to jeden z moich najbardziej ulubionych. Smutny :(