Dziesięcioletni Majid jest sierotą. Jego starszy brat nie nadaje się na opiekuna. Chłopiec sprzedaje książki i czyści buty na ulicach Mohammedii. Wciąż nawiedzają go koszmary przypominające o stracie rodziców. Już nawet nie pamięta ich twarzy. Szukając zdjęć i wspomnień Majid wyrusza do Casablanki.