Estetyczne zagubienie „Eddington” to jednak nie największy problem filmu. Opowiadając o polaryzacji współczesnego świata/Ameryki, Aster jest niemiłosiernie wręcz bełkotliwy.
przeczytaj recenzję
Będąc klasycznym szorstkim kinem społecznym, nie epatuje ponurą patologią, choć przecież o takich jednostkach film opowiada. Jest w nim ciepło, czarująca wrażliwość, przestrzeń na łzy i radość.
przeczytaj recenzję
Reżyser czasem zapomina, że w tym wykreowanym z taką pieczołowitością, ale trochę sztucznym filmowym świecie musi znaleźć się miejsce na coś prawdziwego.
przeczytaj recenzję
Film-doznanie, w którego wirtuozerskich wizualno-audialnych strukturach i magnetyzującym swoim enigmatycznością zaszyto minimalistyczny dramat egzystencjalny o istocie człowieczeństwa.
przeczytaj recenzję
"Sny o miłości" Daga Johana Haugeruda to reakcyjne mieszczańskie kino. Sprawnie zrealizowane, ale nie oferujące żadnego nowego spojrzenia na rzeczywistość.
przeczytaj recenzję
Jest w nim kilka olśniewających momentów, takich jak scena otwierająca film. Brakuje jednak jakiegoś nieoczywistego sposobu, żeby je połączyć.
przeczytaj recenzję
Stara się nie być wyciskaczem łez. Reżyserka wraz z montażystą tonują emocje, podchodząc do swoich bohaterów z empatią, ale nie epatując ich cierpieniem.
przeczytaj recenzję
To raczej ponura konstatacja o trudnym kobiecym losie i niemal niemożliwych do spełnienia oczekiwaniach nakładanych już od dzieciństwa na dziewczynki.
przeczytaj recenzję
Stara się oddać sprawiedliwość niekwestionowanemu geniuszowi Lorenza Harta i pokazać ambiwalencję tej postaci. To też film, który jest fajnym świadectwem epoki.
przeczytaj recenzję
Album rodzicielstwa jako czasu chaosu, braku kontroli, nieustających kryzysów, emocjonalnych rollercoasterów. I naprawdę niewyraźnych promyków nadziei na bardziej znośne jutro.
przeczytaj recenzję