Filmaster

źrodło
Recenzje 500
Zamach na papieża
„Zamach na papieża” pozostaje kinem nostalgicznym, ale też nudnym. Ogromną część filmu zajmują żmudne i pozbawione jakichkolwiek emocji przygotowania do tytułowego zamachu. przeczytaj recenzję
5
Moi synowie
Francuski film porusza się na emocjonalnych krawędziach, ale ma problem z pełnym angażowaniem widza. Z jednej strony fabuła bywa zbyt fragmentaryczna i przerywana, nim wątek porządnie się rozwinie. Z drugiej – zdecydowanie za dużo patosu i dramatycznej naiwności. przeczytaj recenzję
Asia Nowak
6
Eddington
Estetyczne zagubienie „Eddington” to jednak nie największy problem filmu. Opowiadając o polaryzacji współczesnego świata/Ameryki, Aster jest niemiłosiernie wręcz bełkotliwy. przeczytaj recenzję
Kasia Wolanin
2
Sorry, Baby
Eva Victor, nieco ponad 30-letnia filmowczyni, zrobiła naprawdę wiele, by nie powielać najpopularniejszych, Sundance'owych klisz, a jednocześnie pozostać w zgodzie z tradycjami amerykańskiego kina niezależnego. przeczytaj recenzję
Kasia Wolanin
7
Bird
Będąc klasycznym szorstkim kinem społecznym, nie epatuje ponurą patologią, choć przecież o takich jednostkach film opowiada. Jest w nim ciepło, czarująca wrażliwość, przestrzeń na łzy i radość. przeczytaj recenzję
Kasia Wolanin
7
Fenicki układ
Reżyser czasem zapomina, że w tym wykreowanym z taką pieczołowitością, ale trochę sztucznym filmowym świecie musi znaleźć się miejsce na coś prawdziwego. przeczytaj recenzję
Kasia Wolanin
5
Sirât
Film-doznanie, w którego wirtuozerskich wizualno-audialnych strukturach i magnetyzującym swoim enigmatycznością zaszyto minimalistyczny dramat egzystencjalny o istocie człowieczeństwa. przeczytaj recenzję
Kasia Wolanin
8
Sny o miłości
"Sny o miłości" Daga Johana Haugeruda to reakcyjne mieszczańskie kino. Sprawnie zrealizowane, ale nie oferujące żadnego nowego spojrzenia na rzeczywistość. przeczytaj recenzję
Krzysztof Osica
6
Kontinental '25
Jest w nim kilka olśniewających momentów, takich jak scena otwierająca film. Brakuje jednak jakiegoś nieoczywistego sposobu, żeby je połączyć. przeczytaj recenzję
Krzysztof Osica
6
Strichka chasu
Stara się nie być wyciskaczem łez. Reżyserka wraz z montażystą tonują emocje, podchodząc do swoich bohaterów z empatią, ale nie epatując ich cierpieniem. przeczytaj recenzję
Krzysztof Osica
7

Proszę czekać…