Okiem Filmoholika

Nie ma w tym filmie scen i ujęć kamery wywołujących efekt wow, a na domiar złego ciężko się nie domyślać, że odejście Lina oddało większość kreatywnej władzy nad filmem i serią w ręce Diesla. przeczytaj recenzję

Oglądanie „Strażników Galaktyki Vol. 3” jest jak słuchanie ulubionego zespołu podczas ich ostatniej trasy koncertowej: wszystko brzmi lepiej, wszystko trafia mocniej i głębiej. przeczytaj recenzję

Prawdziwą wisienką na torcie jest odgrywany przez Hugh Granta z iście szelmowską gracją i wdziękiem czarny charakter Forge. przeczytaj recenzję

Ant-Man i Osa: Kwantomania jawi się jako film pojedynczych momentów, scen, pojedynczych udanych dowcipów i kilku kreatywnych pomysłów wizualnych, które razem nijak nie składają się na dobrą produkcję. przeczytaj recenzję

To filmowa rozpusta nastawiona na emocjonalnie wykalkulowany finał, która kończy się niestrawnością, zgagą i co najgorsze… obojętnością. przeczytaj recenzję

W skali mikro jest to historia o samotności, o egzystencjalnej stagnacji, która wcześniej czy później budzi w ludziach najgorsze instynkty. przeczytaj recenzję

Zgrabnie poprowadzony komedio-horror z ewidentnym przestawieniem wajchy na elementy rozrywkowe. Choć dla mnie proporcje między komedią i horrorem zbyt mocno przechylają się w stronę zabawy i groteski. przeczytaj recenzję

Choć brakuje tu tego samego napięcia i spójności narracyjnej, nie sposób nie bawić się doskonale i czerpać satysfakcję z rozwiązania zagadki jaką przygotował dla nas reżyser. przeczytaj recenzję

Sceny, nawet jeśli czasem funkcjonują i wyglądają dobrze, najczęściej sprawiają wrażenie sztucznych, prezentując coś, co powszechnie nazywamy „efektem opery mydlanej”. przeczytaj recenzję

W gruncie rzeczy to prosta historia, ale jest niej coś poetyckiego, coś metafizycznego i to reżyserowi udało się oddać doskonale. przeczytaj recenzję