Aktywność

Taki sobie, nic nowego nie wnoszący film o zarazie zombie. Wiele się tu też nie dzieje, co jakiś czas się kopią.

Obejrzałam ze względu na temat technologii we współczesnym życiu. Niestety częstym mankamentem filmów opartych na obserwacji czyjejś codzienności z ukrycia są dłużyzny i nuda. W tym wypadku również.

Nie trzeba fajerwerków by zrobić dobry film i tu jest przykład. Trochę jak w teatrze. Fundament to scenariusz rysujący napięcie i odkrywający kolejne zaskakujące fakty oraz świetna gra aktorska.

Najlepsze w tym filmie było zakończenie. Pozostała treść dla mnie nie była interesująca, więc się nie wciągnęłam. Miałam wrażenie oglądania dwóch idiotów na pustyni. :(

Śmieszna, lekka komedia, dobra na odstresowanie.

A tak czekałam na dalszy ciąg. :( Piękna produkcja.

Polecam zespół Ne Obliviscaris

https://www.youtube.com/watch?v=Rc7DaJqn5Hg

Jeśli nie macie dość grzmienia księdza na ambonie, wizyt świadków Jehowy, nagabywania przez innych nawiedzonych, a wręcz lubicie, możecie śmiało obejrzeć ten film. Ja nie widzę w nim nic wartościowego i godnego uwagi.

Jezus? Aura? Serio? LOL
Proponuję kosmitom spróbowania grzybków halucynogennych, peyotlu albo coś, może znajdą odpowiedzi na swoje pytania.
Film był całkiem niezły do momentu spotkania z kosmitami w końcówce, a epilog to wisienka na torcie chujowatości, do tego beznadziejna muzyka.

Film, opierając się w głównej mierze na dialogach i opowiadaniu, ukazuje relację między córką i ojcem, a także zmianę tej relacji wraz z dorastaniem córki. Początkowo córka jest na pozycji chronionego przez rodzica dziecka, które pyta co się z nim stanie, kiedy rodzic umrze. Pod koniec filmu obopólne stają się wzajemna ochrona i opieka. Dziewczynka, wcześniej tylko słuchająca opowieści ojca, zaczyna też tworzyć własną opowieść.