Reżyser chciał zrobić „western wampiryczny”, który pokaże mocno już przecież eksploatowaną w kinie tematykę z trochę innej perspektywy. przeczytaj recenzję

John Carpenter zdegustowany klimatem i stylem życia panującym w Hollywood Carpenter piętnuje je. Próżność, kasa, kult ciała i powierzchowności, konsumeryzm. przeczytaj recenzję

Film należy obejrzeć przynajmniej dwukrotnie, ponieważ za pierwszym razem wpędza w dość sporą konfuzję. To właśnie w tym tkwi jego siła. przeczytaj recenzję

Jeden z lepszych horrorów lat osiemdziesiątych. Oczywiście bez udziału wielkich hollywoodzkich maszyn do robienia pieniędzy. przeczytaj recenzję

Film jest znakomity. Dialogi perfekcyjne, humor pierwszorzędny, dystans do gatunku gigantyczny, miodność oglądanego widowiska nieskończona. przeczytaj recenzję

W efekcie powstał film zupełnie nie-carpenterowski. Gdyby nie napisy na początku, nigdy bym nie pomyślał, że to jego dzieło. przeczytaj recenzję

Wyszedł w sumie całkiem niezły film. Carpenter, nauczony doświadczeniem, zrezygnował z przemocy i gore. Ale i tak „Christine” objawieniem i sukcesem nie był. przeczytaj recenzję

Jest to film nihilistyczny, wieloznaczny, ponury, mroczny, podsuwający co chwilę fałszywe tropy, zmuszający do myślenia, odbierający nadzieję, nie dający ani chwili wytchnienia. przeczytaj recenzję

W „Ucieczce z Nowego Jorku” Carpenter kreuje niewesołą przyszłość. W 1988 roku przestępczość w Stanach Zjednoczonych wzrosła o czterysta procent. przeczytaj recenzję

Zasada jest prosta – jeśli coś straszy mnie, straszy również ciebie. To zaskakująca cecha naszego człowieczeństwa, która czyni gatunek horroru niebywale uniwersalnym. przeczytaj recenzję