Dawno, dawno temu fiński poeta Mikko Myllylahti postanowił ściąć drzewo w ogrodzie. Nie chciał jednak robić tego zupełnie sam, o nie – w końcu był poetą. Drwal, który pojawił się w jego życiu, opowiedział mu o swoim smutku i samotności, o doświadczonych tragediach. I o tym, że żadna z nich nigdy go nie złamała. W swojej okrutnej baśni, zainspirowanej właśnie tym prawdziwym spotkaniem, Myllylahti (współscenarzysta Olli Mäki. Najszczęśliwszy dzień jego życia) pokazuje mały koniec świata w małym miasteczku i udowadnia, że bycie dobrym człowiekiem to wybór, którego dokonuje się na nowo każdego dnia. Sięgając po biblijną przypowieść o Hiobie, mieszając Kaurismäkiego z Lynchem, przygląda się sympatycznemu drwalowi Pepe (Jarkko Lahti, tytułowy Olli Mäki), którego bogowie wydają się dręczyć tylko dla zabawy. Mężczyzna traci właściwie wszystko: pracę, rodzinę, swoją codzienną rutynę w miejscu, gdzie w soboty mieszkańcy lubią przedyskutować kwestie dotyczące egzystencji. Nigdy nie traci jednak nadziei.