Historia wolontariatu. Czwórka niezależnych, nieposiadających doświadczenia, ani dużych pieniędzy ochotników ląduje na Sri Lance, aby udać się z pomocą ofiarom tsunami. Spotykają się przypadkiem na lotnisku, wynajmują razem furgonetkę, zapełniają ją zapasami i ruszają wzdłuż wybrzeża. Trafiają do Peraliya, rdzennej wioski, która została zniszczona przez 12 metrową falę, a 2500 ludzi zginęło. Są pierwsi w tym miejscu i sami organizują obóz dla ofiar. Trafia do nich 3000 osób, a dwutygodniowa podróż zamienia się w ponad roczną misję. Mijający czas powoduje, że miejscowi coraz niechętnej na nich patrzą. Wynika to głównie z ich frustracji spowodowanej informacjami o kwotach przekazanych przez świat dla ofiar tsunami, a fizycznym brakiem efektów w ich regionie. Mimo pojawiających się gróźb śmierci, wolontariusze prą naprzód, łamiąc przy tym wszystkie zasady zawarte w poradnikach pomocy w myśl zasady, że każdy jest potrzebny, a żadne umiejętności nie są wymagane.