40-letnia ciężarna Ewa pracuje naukowo jako biolog. Przeprowadza drastyczne eksperymenty w swym domowym laboratorium, a hodowane przez nią rośliny nie tylko odczuwają fizycznie zadawany im ból, ale zdają się mentalnie przeżywać zaprogramowany przez nią lęk. Pewnego dnia padające drzewo zabija człowieka. Incydent powtarza się i ludzie zaczynają mówić, że drzewa chcą zabijać. Paweł, mąż Ewy, pracuje jako nauczyciel w miejscowej szkole. Czuje się niedowartościowany i, powodowany ambicją, kieruje swą zawiść na przedmiot badań żony. Skłania władze miasta do wycięcia „wszystkich spróchniałych drzew” w okolicy, aby zapobiec w przyszłości nieszczęśliwym wypadkom. Mieszkańcy dokonują całkowitego wyrębu pobliskiego lasu, by w końcu zamordować człowieka broniącego przed egzekucją ostatnie, zabytkowe drzewo.