Film pokazuje alpinistę Wiesława Ignatowskiego podczas samotnej wspinaczki na filarze Ganku w Tatrach. Równolegle widzimy jego trzyletniego syna, który stawia pierwsze kroki na swojej drodze życiowej. Obserwujemy zbieżności i różnice widząc syna i ojca w tych samych sytuacjach: marsz, odpoczynek, jedzenie. Ich emocje podczas malowania, zabawy, wspinaczki w lodzie lub skale dostarczają refleksji o podstawowych elementach naszego życia. Powstaje metafora wędrówki człowieka przez życie.