Reżyserka skupia się na konflikcie pokoleń i wymierza oskarżycielskie ostrze w babki, matki i ciotki godzące się na trwającą od wieków męską przemoc seksualną.
przeczytaj recenzję
Chociaż historia płynie niespiesznie, odległa jest od nurtu klasycznego slow cinema. Ekran ocieka duchotą, niemal czuć nieprzyjemną woń potu i dymu papierosowego.
przeczytaj recenzję
Ponieważ balansuje między superbohaterską i bajkową stylistyką oraz naukową fantastyką, kinem drogi i opowieścią rodzinną, to odnajdzie się w niej zarówno młody widz, jak i dorosły człowiek.
przeczytaj recenzję
Film zmusza do refleksji nad źródłami naszych przekonań i nad tym, jak łatwo można zatracić się w świecie fake newsów. Jednocześnie reżyser przyjmuje postawę obserwatora, nie moralisty.
przeczytaj recenzję
Film jest kontemplacją na temat pożegnań, odejść. To, co nas buduje naprawdę, rozgrywa się najpierw, w dzieciństwie, w młodości, reszta jest konsekwencją tamtych wydarzeń.
przeczytaj recenzję
Półtoragodzinny wywiad z ciekawymi archiwalnymi ujęciami z mediów i życia rodzinnego Liroya. W finale wszystko okraszone jest nowymi rymami Liroya, które przypominają, że stara szkoła rapu nie umarła.
przeczytaj recenzję
Ciepły, pełen humoru film familijny. Przemyślana fabuła, sympatyczni bohaterowie oraz piękne krajobrazy sprawiają, że jest to świetna propozycja na wspólne kinowe popołudnie.
przeczytaj recenzję
Niezwykły rewers popularnego stwierdzenia o tym, że jeden obraz wart jest więcej niż tysiąc słów. Permanentna obecność obrazów wojny w kanałach informacyjnych sprawiła, że utraciły swoją siłę rażenia.
przeczytaj recenzję
To wcale nie jest nieudany film, jak wielu zapowiadało. Jeśli polskie produkcje młodzieżowe mają wyglądać w ten sposób, to ja jestem jak najbardziej na tak.
przeczytaj recenzję