Filmaster

Mindörökké prezentuje nie postapokalipsę czy koszmar, a stan docelowy, do którego społeczeństwa tej części Europy autodestrukcyjne dążą. przeczytaj recenzję

Co sprawia, że ludzie zmieniają się w potwory? Jak dochodzi do tego, że mają miejsce brutalne ataki na innych tylko ze względu na odmienność? przeczytaj recenzję

„Gorączka” jest najciekawszym, najgłębszym i najmocniejszym filmem Sierebrennikowa. przeczytaj recenzję

To obraz spełniony, ale przede wszystkim w kategorii kina o nastolatkach. Młodsza widownia powinna być zachwycona, starszej, o ile nie składa się z empatycznych rodziców, może nie zaangażować. przeczytaj recenzję

Aż trudno uwierzyć, że ten niepokojący, niespokojny film, na którym można spocić się prawie tak samo jak ta rozkołysana emocjonalnie dziewczyna, wyszedł spod ręki debiutantki po drugiej strony kamery. przeczytaj recenzję

To nie jest wybitne kino. Ale kontekst z pewnością działa na jego korzyść i skłania do pospieszenia do kin. przeczytaj recenzję

Największą wartością tego filmu jest jednak jego aktualność. Historyczny kontekst i gatunkowy kostium mają wymiar symboliczny. przeczytaj recenzję

To przede wszystko uniwersalna opowieść o cenie, jaką ktoś jest w stanie zapłacić, by odnieść wymarzony sukces. przeczytaj recenzję

Cud to kino dojrzałe, podejmujące trudny temat, ale przede wszystkim budujące wokół niego inteligentnie zaprojektowaną strukturę narracyjną. przeczytaj recenzję

Nie da się jednak ukryć, że to kino diablo inteligentne, które rozszerza ascetyczną filmową formułę proponowaną przez Rumuńską Nową Falę o samoświadomość. przeczytaj recenzję