Bliżej ekranu

„Film balkonowy” wydaje się zapisem ludzkich opowieści o sobie samych. Jest w tym trochę terapii, ale więcej z doceniania każdego z nas, bo każdy z nas mógłby przechodzić pod tym balkonem przeczytaj recenzję

Mógłby być lepszym filmem, gdyby wyważył odrobinę racje i nie sięgał po zbyt drastyczne rozwiązania. Ale być może wtedy nie byłby dziełem aż tak gorącym, kipiącym gniewem i chęcią zmieniania świata. przeczytaj recenzję

U Rasmussena wszystko działa tak, jak powinno. A rysunek raczej wiarygodnie odtwarza rzeczywistość, niż ją uzupełnia. przeczytaj recenzję

Film to efekt fanowskich fascynacji i filmoznawczej skrupulatności. Fascynuje, wciąga w świat kinematograficznej wyobraźni, systematyzuje wiedzę o marginesowych wymiarach rodzimej historii filmu przeczytaj recenzję

Dokument Maite Alberdi pełen jest zwrotów akcji, choć niekoniecznie takich, jakich można byłoby się spodziewać po kinie szpiegowskim przeczytaj recenzję

Żeby nakręcić dobre kino rozrywkowe, trzeba do perfekcji opanować filmowy warsztat. A, niestety, nie wszyscy twórcy tego filmu mogą pochwalić się umiejętnościami na tym samym poziomie. przeczytaj recenzję

„Czarna owca” Aleksandra Pietrzaka mogłaby być remakiem „Mojego wspaniałego życia” Łukasza Grzegorzka – lub odwrotnie, film Grzegorzka mógłby być remakiem filmu Pietrzaka. przeczytaj recenzję

Irańczyk jak nikt w dzisiejszym kinie pokazuje, że nasze zachowania i los tylko w pewnym stopniu są zależne od nas. Świat jest zbyt skomplikowany, byśmy mieli realny wpływ na nasze życie przeczytaj recenzję

"Pióra" idealnie równoważą trzy stany skupienia kina: bliskowschodni realizm magiczny, kino społeczne i dramat feministyczny przeczytaj recenzję

Film najciekawszy jest w aspektach, które niewiele mają wspólnego z kinem gatunkowym. Opowiada o cynizmie władzy, która pogrążona w zdegenerowanej degrengoladzie jeszcze nie wie, że chyli ku upadkowi przeczytaj recenzję