Wizja wojny widziana oczami Mela Gibsona wydaje się być bliska śmiertelnej chorobie, na którą Desmond Doss (czy bohaterowie jego pokroju) stanowią jedyne lekarstwo. przeczytaj recenzję

Ot, po raz kolejny: duchy, nawiedzone dziecko i rozdarty wewnętrznie ksiądz rodem z prozy Stephena Kinga. przeczytaj recenzję

Futuryzm uchwycony w epizodzie sprowadza się do gorzkiego komentarza w stronę komercjalizacji własnego życia. przeczytaj recenzję

Efekt Uboczny Kinematografii, czyli kruchy scenariusz i maszynka do pieniędzy przeczytaj recenzję

Pół roku oczekiwań, tysiące pomysłów fanów, setki filmów nakierowujących na (potencjalnie) właściwe rozwiązanie cliffhangeru z 6. sezonu – dziś wiemy kogo zabił Negan. Prawda wstrząsa, podobnie, jak cały epizod. przeczytaj recenzję

Bunt i okres dorastania obrazowany przez pryzmat dorastającego (potencjalnego) Wodza zamknięty zostaje w klamry rewelacyjnego obrazu. To wiersz, napisany za pomocą kamery i muzyki. przeczytaj recenzję

W przedostatnim odcinku drugiego sezonu nie ma miejsca na nudę – to kreatywna wizja upadku świata, spowodowana ludzkimi postawami, a nie nadejściem zombie. przeczytaj recenzję

W Absolutnie Fantastycznych udany jest jedynie ogólny zarys satyrycznej wizji świata show biznesu, choć i ten nie grzeszy szczególną oryginalnością. To perspektywa krzywego zwierciadło pochodzącego z najtańszego gabinetu luster. przeczytaj recenzję

Duński horror psychologiczny łączy w sobie konwencję Dziecka Rosemary Romana Polańskiego oraz poetykę Antychrysta Larsa von Triera. To niezwykle melancholijne kino ambitne, nieprzeznaczone dla fanów amerykańskiej ekstremy. przeczytaj recenzję

Tytułowe historyjki z dreszczykiem to esencja Roanoke'a - American Horror Story już dawno nie było w tak dobrej formie przeczytaj recenzję