Głównym celem Legionu staje się zerwanie z dotychczasową estetyką produkcji o X-Menach, ujednolicenie formy przekazu z treścią – psychodeliczny obraz oddaje esencję percepcji Davida Hellera. przeczytaj recenzję

Jan Jakub Kolski nie popada w megalomanię, jest jasny i czytelny – niestety, nie poruszający. Terapia autora nie staje się terapią widza. przeczytaj recenzję

Molierowska komedia we współczesnej aranżacji nie bawi już, jak kiedyś... przeczytaj recenzję

Lolo nawet nie stara się zachować krzty oryginalności – jest chaotyczny, drażniący, przewidywalny i monotonny. Nad całością unosi się nieudolna próba stworzenia freudowskiej komedii o zazdrosnym synu i nieporadnym kochanku. przeczytaj recenzję

Wizja II Wojny Światowej widziana oczami Kunnasa pozbawiona jest amerykańskiego patosu. Twórcy za pomocą niewielkiej liczby sekwencji prezentują militarną i cywilną percepcję na dysfunkcję wynikającą z nadejścia Armii Czerwonej oraz nazistów. przeczytaj recenzję

Po takiej Gwiazdce świąteczny chaos nabiera zupełnie nowego znaczenia. przeczytaj recenzję

Przy animacji pracowało aż czterech scenarzystów, co wydaje się nad wyraz absurdalne, szczególnie, gdy zna się efekt końcowy tej współpracy. przeczytaj recenzję

Bitwa o Sewastopol to feministyczne kino wojenne, nastawione na kult morderczej jednostki oraz pochwałę silnych kobiet. przeczytaj recenzję

Wojny krwi w niczym nie odbiegają od poprzednich części sagi – twórcy przygotowują swoje danie w sprawdzonych proporcjach: 70% akcji, 20% horroru i 10% fabuły. przeczytaj recenzję

Fani filmów z kategorii exploitation będą usatysfakcjonowani – pozostała część widowni powinna wybrać się na inny, bardziej wysublimowany seans grozy. przeczytaj recenzję