Nie potrafi sprzedać nam, widzom, bohaterów. Być może pokazuje ich takimi, jacy naprawdę byli, ale w kinie wydają się bardzo nijacy. Ani za fajni, ani paskudni, strasznie za to zwyczajni.
przeczytaj recenzję
Kiedyś przetoczyła się dyskusja o tym filmie. Jedni twierdzili, że o "Sypiając z wrogiem" dawno już byśmy zapomnieli, gdyby nie Julia Roberts. Inni, że obraz upamiętnił upiorny Patrick Bergin.
przeczytaj recenzję
Dokument o przebudzeniu się. O tym, że miasta mają do zaoferowania coś więcej niż ławeczki, na których można siedzieć z tanim winem. Że jak się chce, to można.
przeczytaj recenzję
Przypomina wypracowanie niezbyt ambitnego ucznia. Niby zawiera wszystko to, co najważniejsze, styl ma dobry, a błędów niewiele, tyle że całość wydaje się stworzona bez wgryzienia się w temat.
przeczytaj recenzję
Do warstwy sensacyjnej, nakręconej sprawnie i okraszonej kilkoma efektownymi strzelaninami, szwedzko-egipski reżyser Tarik Saleh dokłada również fabularny chaos typowy dla współczesnego kina.
przeczytaj recenzję
Nie ma trafionych tekstów jak choćby „Shrek” ani też żartów, które zapamięta się na dłużej. Do prostego przesłania dokłada szybką akcję, ale oszczędza widzowi wzruszeń znanych z filmów Pixara.
przeczytaj recenzję
Jest letnią komedią obyczajową, która niby cieszy, ale nie wywołuje większych emocji. Na pewno jednak przypadnie do gustu tym paniom, które z tych czy innych powodów nie przepadają za mężczyznami.
przeczytaj recenzję
Film sprawnie nakręcony, z dobrym tempem i plejadą doskonałych aktorów. Przecież Pokora był znakomity, Czechowicz świetnie czuł materiał, a w tle brylowali nie mniej uzdolnieni ludzie.
przeczytaj recenzję
Na gabinetowych przepychankach „Legalna blondynka 2” traci tempo oraz swój pazur, zamieniając się w dość sztampową satyrę polityczną. I nawet urok Reese niewiele jest w stanie pomóc.
przeczytaj recenzję