Zmieniające się ciągle tło akcji oraz wprowadzani weń z zaskoczenia nieoczekiwani bohaterowie czynią „Fantastycznego Angela” filmem o wprawdzie szlachetnych pobudkach, za to niepotrzebnie zagmatwanym 5
„To kwestia dni” - chlipnie po odłożeniu słuchawki mama Angelo. Wśród rodziny nastąpiła konsternacja. „Rozwodzicie się?” - wypali starszy brat Angelo. Okazuje się, że ich babcia jest poważnie chora. „U niej zawsze mogłem oglądać filmy od 16 lat” - rozpacza zaskoczony chłopiec. Rodzina wyrusza w drogę, chcąc po raz ostatni zobaczyć staruszkę. Angelo wybiera skrót, odłączając się przypadkowo od reszty. Chłopiec ma zamiar na miejsce dotrzeć przed nimi. W lesie towarzyszyć będzie małemu wędrowcy podręczny kompas. To jednak zbyt skąpe wyposażenie jak na poważną wyprawę. Gęsty las skrywa w sobie niejedną tajemnicę oraz przeszkodę. Na drodze dzielnego dziesięciolatka pojawiają się istoty nieznane w takich okolicznościach. „To leśni szpicle wielkiego Ultra” - usłyszy niebawem Angelo od pierwszego z napotkanych zwierząt. Jest nim wiewiórka Fabrycy, która zawsze marzyła by być ptakiem. Natury jednak nie potrafi oszukać, usiłując wznieść się ponad ziemię. Pomysłowy Angelo pomaga Fabrycemu zrealizować to marzenie, czym zaskarbia sobie zaufanie nie tylko jego, ale też rdzennych mieszkańców lasu.
Wielki Ultra ulokował w lesie swoich szpiegów, bo chciałby przejąć kontrolę nad tymi terenami oraz pobliską Doliną Niedoli. Powód jest prosty. Ultra ma obsesję na punkcie upływającej młodości, a fama niesie, iż to właśnie tu bije krynica jej legendarnej mocy. Kolejni świadkowie napotykani po drodze przez gęstwinę lasu potwierdzają plany Ultry. Tyran obsadził teren swoimi czerwonymi mrówkami oraz innymi agentami prowadzącymi tu wywrotową robotę. Angelo coraz mniej skupia się na pokonaniu drogi do domu babci, a usilniej musi się zaangażować w losy mieszkańców lasu. Od nich wszak dostał życiodajny eliksir, jakim spodziewa się chłopiec uratować staruszkę. Już nie tylko Fabrycy, ale i Gin z bagien, Wielki Gu oraz Ogr ze swoja córką zwierają szyki przeciw pomysłom zawładnięcia tych przestrzeni przez Ultrę. Pod przewodnictwem Angelo organizuje się więc leśny Ruch Oporu. Tylko zjednoczeni mogą położyć kres uzurpatorowi.
Fantastyczny Angelo nie sprawia wrażenia animacji domkniętej, Dlatego ogólne wrażenie po obejrzanym seansie pozostawi niedosyt. Pod względem rozwiązań szczegółowych z kolei film jest tak gęsto nasączony, jak las Doliny Niedoli szpiegami Ultry. Angelo zanim wyruszył w samodzielną podróż, trawił czas głównie na toczeniu gier komputerowych. Ich bohaterowie bodaj siłą wyobraźni chłopca przeniknęli do beztroskiej i dziewiczej dotąd rzeczywistości leśnej. Wkrótce została ona bezwiednie naszpikowana intruzami niczym komputer Angelo groźnymi wirusami. Z tej perspektywy gładko zapowiadający się pomysł, okazał się nieco chropowaty w odbiorze. Zmieniające się ciągle tło akcji oraz wprowadzani weń z zaskoczenia nieoczekiwani bohaterowie czynią Fantastycznego Angelo filmem o wprawdzie szlachetnych pobudkach, za to niepotrzebnie zagmatwanym.
Cel podróży Angela uległ pewnej korekcie, a horyzont przed nim widniejący ciągle się oddala. Chłopiec musi zmagać się z trzema przeciwnościami. Chciałby na czas dostarczyć chorej babci cudowny eliksir. Angelo próbuje też pomóc uciemiężonym w lesie poznanym niedawno przyjaciołom. Wreszcie musi dziesięciolatek udowodnić samemu sobie, że starszy brat nie miał racji lekceważąco przezywając chłopca „smarkiem”. To ostatnie wyzwanie będzie chyba najtrudniejsze. „A jak ktoś ci dokucza, zawsze rób tak…” - wspomina Angelo w chwilach słabości dewizę babci demonstrującej zginające się łokcie w „geście Kozakiewicza”. Podróż do chorej mocno dała się we znaki chłopcu. Dokuczającym mu przeszkodom Angelo postanowił zatem pokazać, co trzeba.
Dziękujemy za seans sieci Cinema City
