Interia

Warstwa dźwiękowa zbudowana jest na nienaturalnych odgłosach, potęgujących poczucie dyskomfortu, oszołomienia, które sprawiają, że jesteśmy w stanie usłyszeć to, co słyszy okaleczony bohater. przeczytaj recenzję

Zwroty akcji i bohaterowie krzywo wycięci z podręcznika o – właściwie to nie wiem, o czym. Nie o dobrej komedii romantycznej. przeczytaj recenzję

Mimo dość prostej koncepcji szybko na jaw wychodzi brak reżyserskiego doświadczenia Sii. Musical mogłaby uratować jeszcze tylko fabuła – ta jednak również nie powala. przeczytaj recenzję

Pomysły reżyserki, niektóre z nich wręcz absurdalne, inne po prostu kiczowate, są zaskakującymi wyborami artystycznymi, które przekładają się na to, że całość wygląda dość tandetnie. przeczytaj recenzję

W parze ze świetną rzemieślniczą robotą – grają tu znakomicie zarówno kostiumy, charakteryzacja, jak i muzyka czy montaż – idzie także „większy sens”. przeczytaj recenzję

Myślę, że Levinsona stać na więcej – zakończenie pełne niedomówienia, dwuznaczności. przeczytaj recenzję

„Bliskich nieznajomych” ogląda się z wypiekami na twarzy i dreszczami na ciele niczym rewelacyjną opowieść detektywistyczną, ale zarazem dramat pełen niepokojących pytań. przeczytaj recenzję

Mimo iż film jest jak najbardziej na czasie, a aktorsko stoi na najwyższym poziomie, jego gadatliwy charakter, nie zawsze zwieńczony puentą, redukuje go do rangi teatru w konserwie. przeczytaj recenzję

Autorzy nazbyt często sięgają po gotowe wytrychy, zamiast naprawdę wsłuchać się w bohaterów i ich dramat. przeczytaj recenzję

Jedno trzeba Belclowi oddać: sprawnie prowadzi patchworkową narrację. Sporo gorzej radzi sobie z samym językiem, ponosi klęskę na gruncie konstrukcji postaci. przeczytaj recenzję