Interia

źrodło
Recenzje 1669
Rocznica
Komasa pokazuje, że autorytaryzm nie zawsze nosi twarz przesadnie opalonego, krzykliwego demagoga w czerwonej czapce. Czasem przychodzi w eleganckiej sukni, uwodzi perlistym uśmiechem i precyzyjnie artykułowaną wizją lepszego jutra. przeczytaj recenzję
Rafał Pawłowski
7
Nieczysta gra
Jest to film, który nie wymaga dużej uwagi czy skupienia i może lecieć w tle... na przykład przy gotowaniu czy składaniu lego. Nie sądzę jednak, że wielu osobom zapadnie w pamięć. przeczytaj recenzję
Kinga Szarlej
4
Steve
W filmie nie brakuje scen agresji i nagłych wybuchów złości, ale bije z niego autentyczność. Co najważniejsze, poprzez pokazanie niejednoznacznych bohaterów nie stosuje na widzach szantażu emocjonalnego. przeczytaj recenzję
Justyna Miś
8
Tron: Ares
Siłą udanych produkcji science fiction są dla mnie intelektualne czy nawet filozoficzne wyzwania, jakie stawiają widzowi. W filmie Rønninga wszystko dopowiedziane jest do ostatniego słowa. przeczytaj recenzję
Kuba Armata
5
Szczęsny
Filmowy portret pozwala nam zbliżyć się do bramkarskiej legendy, choć czyni to z wyraźną dbałością o komfort bohatera. przeczytaj recenzję
Rafał Pawłowski
7
Zaginiony autokar
To jeden z tych filmów, który pada ofiarą streamingu i nowej ery dystrybucji wysokobudżetowego kina w starym stylu. Kina o zwykłym facecie, który widowiskowo walczy z żywiołem o życie bezbronnych. przeczytaj recenzję
Łukasz Adamski
8
Zima pod znakiem wrony
Proza Tokarczuk, język jakim się posługuje czy kreowana przez nią rzeczywistość wydają się nie być łatwe do przełożenia na wielki ekran. Dlatego forma jest tak ważna w filmie Adamik. przeczytaj recenzję
Kuba Armata
8
Prześwit
Akcja "Prześwitu" w finale irytująco się urywa. Czy przez brak pomysłu na konkluzję i inteligentne zamknięcie opowieści? Wiele na to wskazuje. przeczytaj recenzję
Łukasz Adamski
6
Skomplikowani
Jest to obraz kreślony grubą kreską, często odchodzący od psychologicznej wiarygodności i reguł prawdopodobieństwa w imię dobrego humoru. Ja te decyzje kupuję. przeczytaj recenzję
Jakub Izdebski
8
Harry Angel
Seans po latach jest jak raczenie się szklaneczką 40-letniego bourbona, który wyśmienicie się zestarzał, a jego nuty smakowe i zapachowe z czasem stały się jeszcze bardziej złożone i intrygujące. przeczytaj recenzję
Rafał Pawłowski
8

Proszę czekać…