Dzienniklodzki.pl

„Koniec gry” to także przegląd bardzo trafnego doboru aktorów do poszczególnych postaci. Co więcej, energii poszczególnym scenom dodaje wyraźna chemia pomiędzy poszczególnymi aktorami. przeczytaj recenzję

To potworny i piekielnie bałaganiarski zestaw bzdur, absurdów, bez polotu posklecanych wątków, pełen dziur w logice wielkości jaskini Hang Son Doong. przeczytaj recenzję

Pokazuje człowieka w nieludzkiej rzeczywistości, oddaje atmosferę Warszawy przed powstaniem i stwarza okazję do rozmowy. Czasem to właśnie jest najcenniejsze. przeczytaj recenzję

Według zawodowych standardów zza oceanu, do których Vega mierzy, to ciągle kino klasy bardzo c. Uznanie dla twórcy budzi jednak fakt, iż nam to w zupełności wystarczy przeczytaj recenzję

Dobrze poprowadzona, rozbudowana, zmieniająca się relacja pomiędzy nimi jest jednym z największych atutów filmu. przeczytaj recenzję

Najlepiej wybrzmiewa tu mniemanie (i może o to chodzi w komediach romantycznych), że miłość to jedyne, co mamy, co może nas łączyć mimo różnic wieku, pochodzenia, przekonań. przeczytaj recenzję

Prosty w sumie scenariusz znalazł w Sollimie znakomitego realizatora, a hipnotyczny i brutalny zarazem nastrój budują trafione zdjęcia Dariusza Wolskiego i porywająca, zawłaszczająca muzyka Hildur Guðnadóttir. przeczytaj recenzję

Mimo lekko zwietrzałej konwencji, całość jest przykładem znakomitej pracy realizatorów. przeczytaj recenzję

Rzecz musi mieć tragiczny finał, bo Crowhurst uwikłał się w sytuację, z której nie ma dobrego wyjścia. Nie było warto. Z drugiej strony, gdyby tego nie zrobił, nigdy by się o tym nie przekonał. przeczytaj recenzję

Panie w „Ocean’s 8” kradną bardzo ładnie, ale widz i tak może to przespać... przeczytaj recenzję