Esensja

"Daleko od nieba" nawiązuje formą i fabułą do melodramatów lat pięćdziesiątych, w tym też okresie toczy się akcja filmu. przeczytaj recenzję

Jest to najwspanialszy portret Nowego Jorku, zapisany kiedykolwiek na celuloidzie. Wybacz, Woody... przeczytaj recenzję

Powód obecności w filmie Pacino pozostaje niejasny. Pracować na to, by jego praprawnuki pracować nie musiały, mógłby równie dobrze gdzie indziej, nie wpędzając przy okazji widza w depresję. przeczytaj recenzję

Nigdy byście nie zgadli, Tommy Lee Jones znowu kogoś ściga. Tym razem jako L.T. Bonham, tropiciel, instruktor sił specjalnych i specjalista od noży, musi schwytać dawnego ucznia. przeczytaj recenzję

"Bo chodzi o to, żeby było miło" rapował wszak Bolec i trudno, oglądając "Za szybkich, za wściekłych", nie przyznać mu racji. przeczytaj recenzję

Wyszedł film, który przypomina niepewny i nieśmiały chód pensjonarki - jeden krok do przodu, ale dwa do tyłu. Szkoda. przeczytaj recenzję

Dawno w kinie nie było tak wyrafinowanego filmu. Reżyser, Francois Ozon, dokonał rzeczy, która udaje się niewielu – stworzył oszczędną formalnie historię, fascynującą od początku do końca. przeczytaj recenzję

Film mi się podobał nie mniej niż „Taxi”, chyba bardziej niż „Taxi 2”, a na pewno bardziej niż Arturowi (który też się na nim przecież nieźle bawił). przeczytaj recenzję

W nowej wersji filmu nie tyle w oczy, ile w tyłek rzuca się czas seansu. W filmie znalazło się ponad 50 minut nowego materiału, które przedłużają całość do ponad 3 godzin. przeczytaj recenzję

Miejscami rozczarowuje, ale obejrzeć trzeba. Chociażby dla sceny, w której filmowa partnerka Johna Connora pierwszy raz chwyta za karabin, co Connor komentuje „Przypominasz mi moją matkę”. przeczytaj recenzję