Movies Room

Proxima to inne spojrzenie na zawód astronautów. Większą rolę niż podbijanie kosmosu odgrywa pogodzenie pracy z życiem osobistym, czyli starcie instynktu macierzyńskiego z pasją i ambicjami. przeczytaj recenzję

Luce potrafi adaptować się do sytuacji, przywdziewa różne maski i reżyser pozostawia nam decyzję, czy któraś z nich jest naprawdę prawdziwa. Bo Stany Zjednoczone to kraj odgrywania ról, wielkich możliwości i równie wielkich rozczarowań. przeczytaj recenzję

Lighthouse najlepiej odkryć, czytając o nim jak najmniej przed seansem, dlatego i tak pewnie napisałem o nim zbyt dużo. To film, w którym wyjątkowa forma łączy się z wyjątkową opowieścią o samotności i szaleństwie. przeczytaj recenzję

Fani reżysera powinni być zadowoleni – to powolne, medytacyjne kino z pięknie skomponowanymi kadrami, do których nas przyzwyczaił. przeczytaj recenzję

Kraina lodu 2 to film, w którym tak jak w znakomitej większości produkcji Disneya z tego roku, widać brak jazdy bez trzymanki, a maksymalnie ściśle zapięte pasy bezpieczeństwa. przeczytaj recenzję

Mam nadzieje, że seans całego #Jestem M. Misfit pozwoli widzom na to samo. Na powrót do prawdziwych… wiecie, filmów. przeczytaj recenzję

Ukryta gra byłaby udanym thrillerem, który nie wynudziłby mnie tak bardzo. Niestety większość scen to alkoholowa libacja siląca się na śmieszność. To nie wystarcza by polecić debiut reżyserski Łukasza Kośmickiego. przeczytaj recenzję

Starsi za to muszą przymknąć oko na pewne uproszczenia, dzięki czemu będą mogli napawać się piękną animacją poklatkową oraz mnóstwem easter eggów. A i zaśmiać można się nieraz – potwierdzam. przeczytaj recenzję

Gdzieś pod względem emocjonalnym jest to zwieńczenie tych wszystkich lat, ale z drugiej strony – może już po prostu najwyższy czas na pożegnanie. przeczytaj recenzję

Ang Lee poległ w zasadzie na wszystkich frontach, kreując nudny, powtarzalny spektakl z żenująco słabym scenariuszem, boleśnie nieudanym eksperymentem CGI i przekombinowanymi scenami akcji. przeczytaj recenzję