Filmaster

To film, który sięga po różne gatunkowe klisze – kino feministyczne, erotyczny thriller, horror czy obyczajowy dramat, ale podchodząc do każdej z nich taką nieśmiałością, jak zrobiła to Coppola, sprowadziła go do poziomu pensjonarskiej historyjki. przeczytaj recenzję

Iris to film, który mógł być dobry, gdyby utrzymał poziom tempa akcji i fabuły. Niestety później francuskie dzieło staje się tandetne. przeczytaj recenzję

Nie jest to tytuł, które przypasuje każdemu, bo jednak u podstaw jest to wciąż kino artystyczne, nieco przystępniejsze od „Kła”, mniej absurdalne od „Lobstera”, ale równie pomysłowe i szalone jak pozostałe filmy Lanthimosa. przeczytaj recenzję

Do "Happy Endu" trzeba mieć wiele cierpliwości, bo wszystko w tym filmie rozgrywa się jakby podskórnie, nieoczywiście, ale przede wszystkim wydawać się może, że układające się w dość jasny ciąg zdarzeń losy burżuazyjnej familii zmierzają trochę donikąd. przeczytaj recenzję

Oprócz masakry jest w tym nawet jakaś fabuła i to chwilami nadmiernie skomplikowana, serwująca liczne retrospekcje, intrygi, zdrady, dramaty miłosne i rozczarowania. przeczytaj recenzję

Film Östlunda jest trochę nierówny, rewelacyjne sceny przeplatają się w "The Square" z fabularnymi dłużyznami i popularnymi banałami. przeczytaj recenzję

Wygląda na to, że będę odosobniony w tej opinii, ale nowy film Michaela Haneke był dla mnie lekkim rozczarowaniem. Nie dlatego, że był złym filmem, ale dlatego, że nie odcisnął na mnie żadnego piętna. przeczytaj recenzję

Wypełnione szczerym uczuciem i błyskotliwą, acz ciepłą ironią. przeczytaj recenzję

Rasowy kryminał. Klimatyczna opowieść, nieuciekająca od przemocy, prowadzona pewną ręką, dobrze zagrana i napisana. przeczytaj recenzję

Szwed mnoży kolejne niewymuszenie zabawne momenty, zgrabnie wyławiając życiowe absurdy, czyniąc z nich źródło dla gagu, ale też pożywkę dla mózgu, skłaniając widza do różnych refleksji, zachęcając do przystanięcia na moment i zastanowienia się nad jakimś spostrzeżeniem z filmu. przeczytaj recenzję