Aktywność

Zulu (2013)

Całkiem dobra rola Orlando Blooma i typowa rola Forest Whitakera, który od ostatnich filmów, które oglądałem gra bardzo podobnie. Widać, że aktorzy próbowali wprowadzić jak najwięcej klimatu rpa do filmu, ale fabuła była dosyć nużąca. Film pokazuje standardowo dobrego i złego glinę, którzy mimo kompletnych przeciwieństw dobrze współpracują. Można obejrzeć, ale nie jest to jakieś dzieło.

Szkoła dla łobuzów (2003)

Jeden z najmocniejszych i najbardziej poruszających filmów. Pokazuje, że dobre nie jest zawsze to co uważa się za dobre, to, że nie można oceniać wszystkiego na pierwszy rzut oka i to, że autorytet trzeba zdobyć, a nie się go domagać. Bardzo dobry film warty uwagi i obejrzenia.

Akira (1988)

Jeden z filmów dzieciństwa, który do tej pory zdumiewa mnie wspaniałą oprawą graficzną, która jest dziełem i niezestarzała się ani trochę, fabuła zaprezentowana w filmie jest ciekawa i mimo duże sentymentu nigdy nie sięgnąłem po komiks, ale też nigdy nie było mi to potrzebne. Animacja to jeden z kamieni milowych gatunku cyberpunk i sci-fi. Pozycja obowiązkowa dla każdego kinomana.

Wschodnie obietnice (2007)

Przyzwoite kino sensacyjne/kriminalne. Dobrze ogląda się duet Vigga i Vincenta. Przyznam, że tajny agent, którym okazał się Nickolai mnie zaskoczył. Dobry film dla każdego fana mafijnych porachunków.

Blue Velvet (1986)

Najsłabszy film Lyncha, mocno przereklamowany, dłużący się i nudny. Jedyną ciekawą postacią był Frank, ale momentami też irytującą. Brak zdefiniowanych związków między piosenkarką a bandytą, naciągany wątek romantyczny. Ogólnie rzecz mówiąc – słabo.

Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie (2016)

Przyzwoity film z fajnym pomysłem ale bardzo płytkimi bohaterami między, którymi brakuje chemii. Filmowi brakuje też "zagmatwania", wg mnie potencjał filmu nie został do końca wykorzystany.

Henry Poole powrócił (2008)

Fajny ciepły film do obejrzenia w niedzielne popołudnie. Pokazuje, że nawet w głębokiej dupie może znaleźć się światło nadziei na wydostanie się z wciągającego bagna. Dobrze pokazana zmiana głównego bohatera, jego podejścia do życia i świata. Dobre 7.

Valhalla: Mroczny wojownik (2009)

Abstrakcyjny film, dla osób zaznajomionych z kultura i mitologią nordycką. Film surowy i oszczędny w swoim odbiorze, ale dosyć bogaty w ostre bodźce artystyczne. Warty zobaczenia, ale nie dla każdego.

Perfekcjonista (2013)

Historia, którą napisało życie to scenariusz, do którego nic nie trzeba dodawać, wystarczy dobrze go przełożyć na filmową kliszę, więc do filmu podszedłem z entuzjazmem, no i co… no i się rozczarowałem. Perfekcjonista to jeden z najnudniejszych filmów jakie oglądałem. Potencjał na ciekawy film kryminalny/sensacyjny został sprowadzony ni do dramatu ni do wcześniej wymienionych. Strasznie płytkie postacie poza Marion, kompletnie nic sobą nie wyrażające. Najgorszy główny bohater, letni cep, który chce uchodzić za twardziela, a widać po nim kryzys wieku średniego i zwykłą lamerskość przykrytą "twardą skorupą".

Pod opieką wiecznego słońca (2015)

Bardzo dobry dokument, z jednej strony groteskowy z drugiej śmiertelnie porażający tym jak wyprane mózgi mogą mieć ludzie. Warty zobaczenia.

Proszę czekać…