To godna powtórka z rozrywki: wygląda niemal tak samo, ma obłędne tempo i nierówny, niekiedy mocno absurdalny humor, a do tego całą masę przebojowych piosenek. przeczytaj recenzję

Prawdziwy klasyk, który ogląda się dla żartu, ale który regularnie przyciąga przed telewizory miliony widzów. Przy każdym kolejnym wznowieniu! przeczytaj recenzję

Obraz sprawiający wrażenie autentycznego, bardzo klimatyczny, szczery i prawdziwy. Czy propagandowy? Być może, o ile za propagandę można uznać przedstawianie dzielnicowych w pozytywnym świetle. przeczytaj recenzję

Ma swoje wady, wydaje się zbyt płytki, ale jest to zapis pewnej rzeczywistości. Obraz obywateli, którzy w przyszłych wyborach mogą zadecydować o losach Ameryki, a co za tym idzie – całego świata. przeczytaj recenzję

Takie voyeurystyczne kino – dosłownie i w przenośni – ma swoich fanów, ale i zaciętych wrogów. Osobiście lubię je, ale akurat "Noce i weekendy" trochę mnie znudziły. przeczytaj recenzję

Falk stworzył obraz kameralny, skupiony na emocjach. Bogaty w treści pozwalające na różną interpretacje. Bo być może "Joanna" to film o wojennej samotności. przeczytaj recenzję

Taka bajeczka dla grzecznych naiwniaków. Ciepła, pozytywna, ale niemająca zbyt wiele wspólnego z rzeczywistością. Upraszczająca mnóstwo rzeczy, nieprzystająca do prawdziwego życia. przeczytaj recenzję

Do pewnego stopnia "Święto ognia" jest filmem o niepełnosprawności. Z kina wychodzi się ze „wzruszem” i przekonaniem, że jakby nie było, to będzie dobrze. Po prostu musi być! przeczytaj recenzję

Zamieniają się chwilami w horror, kiedy indziej przypominają film sensacyjny. Czasami zaskakują fajnymi kadrami bądź szybkim montażem, kiedy indziej rozczarowują małą ilością szczegółów w kadrze. przeczytaj recenzję

Opowieść o niedojrzałości młodych ludzi i ich zagubieniu w świecie dorosłych. Owa niedojrzałość czy też zazdrość dotyka wszystkich i dlatego debiutancki krótki metraż Kwilmana warty jest obejrzenia. przeczytaj recenzję