Czteroosobowa rodzina Jamesonów postanawia wykorzystać nadchodzący długi weekend, aby spędzić ze sobą trochę więcej czasu. Cindy (Christina Hendricks) wraz z mężem Mikiem (Martin Henderson) organizują wycieczkę kempingową w parku, który prowadzą ich krewni. Gdy docierają na miejsce, nie zastają nikogo z rodziny, a… zobacz więcej
Czteroosobowa rodzina Jamesonów postanawia wykorzystać nadchodzący długi weekend, aby spędzić ze sobą trochę więcej czasu. Cindy (Christina Hendricks) wraz z mężem Mikiem (Martin Henderson) organizują wycieczkę kempingową w parku, który prowadzą ich krewni. Gdy docierają na miejsce, nie zastają nikogo z rodziny, a miejsce wydaje się zupełnie opustoszałe. Pomimo obaw Jamesonów domek okazuje się ładny i przytulny, choć wygląda na zamieszkały. Niedługo potem do drzwi puka nieznajoma dziewczyna, która szuka tajemniczej Tamary. Od tego momentu rodzinny wypad zamienia się w koszmar. Okazuje się, że w parku szaleje trójka zamaskowanych psychopatów, którzy atakują rodzinę. Cindy i Mike wraz z dziećmi zaczynają walkę o życie. opis dystrybutora
Produkcji brakuje logiki i napięcia – sprawdza się natomiast jako dobry reprezentant kina klasy B. przeczytaj recenzję
Kolejną odsłonę spotkania z "Nieznajomymi" można uznać za całkiem udaną. przeczytaj recenzję
„Nieznajomi: Ofiarowanie” to nieporozumienie. Jeśli nie popełniłeś błędu, oglądając ten film w kinie, nie trać czasu na wydanie DVD. przeczytaj recenzję
Przyznam, że wznowienie tej marki i zarazem próba zrezygnowania z tego, z czym kojarzył się poprzednik, było zagraniem ekstremalnie ryzykownym przeczytaj recenzję
„Nieznajomi: Ofiarowanie” to mocny kandydat do miana jednego z lepszych horrorów tego roku. Mimo kilku niespójności film utrzymuje dobry poziom. przeczytaj recenzję
Kolejny marny film niewarty obejrzenia nawet przez największych fanów gatunku. przeczytaj recenzję
Całkiem niezły horror dobija jego zakończenie, sprawia ono, że cały film staje się jedną, wielką, bezsensowną sieczką. Taka opinia w jednym zdaniu, podsumowanie całości i mały spojler — trzy w jednym! :P
Horror/slasher zaczyna się dosyć normalnie, klimatycznym wstawkom muzycznym towarzyszą ładne panoramy, ogólnie zestawienie dla kontrastu słonecznego dnia, w którym zielona trawa, kwiaty i błękitne niebo daje znacznie głębszy wymiar ciemnym kadrom nocnym, gdy trawa jest brązowa w skąpym świetle latarni sodowych, a powietrze zdaje się wisieć niczym przysłowiowa siekiera, wyszły na plus.
Główni bohaterowie są bardzo wyraziści, niezwykle typowi dla tego typu obrazów, wiele gadają, dużo się mądrzą, lecz gdy przychodzi chwila próby piszczą, jęczą, krzyczą i skamlą: "czego od nas chcecie!", "zostawcie nas!", "litości!" i inne takie żałosne teksty, ale przystające każdemu bohaterowi takiej produkcji, haha. Lecz to też do czasu, bo potem nadchodzi przemiana i krwawy odpór napastnikom, lecz nagle… znowu robią się potulni jak barany idące na rzeź — przedziwne, ale okej, taki film, że nawet ich głupota w obliczu zagrożenia wydaje się normalna :)
To wszystko jednak na nic, bo na koniec… już pisałem.
Jezu, co za shit!!!
Wszystkim zainteresowanym proponuję dobrze zastanowić się nad ewentualnym seansem a najlepiej jeszcze raz obejrzeć część pierwszą .
Mi nikt nie dał takiej rady, no i mam .
@bmazur987 no sorry, ale oglądanie tego "filmu" w kinie było męką . Dobrze że miałem popcorn. Pierwszą część obejrzałem kilka razy. Tej już nie obejrzę.
Film jest żałośnie przewidywalny.
Uciekająca dziewczyna chowa się w jednym w wielu domków i właśnie w tym, pod łóżkiem czekała na nią morderczyni.
No ludzie.
To samo na placu zabaw.
SŁABE!!!
Ale każdy ma swój gust.
Ta strona powstała dzięki ludziom takim jak Ty. Każdy zarejestrowany użytkownik ma możliwość uzupełniania informacji
o filmie.
Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu:
Pozostałe
Proszę czekać…
Bardzo podoba mi się Soundtrack i te sceny które przypominają nam stare klasyczne Slashery n.p Teksańska Masakra Piłą Mechaniczną, Christine, Piątek Trzynastego.