Interia

To mocne 7/10, ponieważ mogę przymknąć oko na braki w fabule przez śmiały pomysł osadzenia historii i to bez większego urażenia zarówno wierzących, jak i niewierzących. przeczytaj recenzję

To kino autorskie, artystyczne, dlatego nie trafi do każdego, ale zdecydowanie warto doceniać odwagę debiutującej reżyserki. przeczytaj recenzję

„Sezony” są filmem mądrym i zabawnym, w którym wielu z nas jest w stanie się odnaleźć. przeczytaj recenzję

Więcej jest tutaj psychologii i pukania do drzwi wczesnego Romana Polańskiego niż Johna Carpentera czy Wesa Cravena. przeczytaj recenzję

Miał być nokaut, tymczasem dostajemy coś, co w „watchoutowym” uniwersum zasługuje co najwyżej na brąz. przeczytaj recenzję

Choć Ozon nie schodzi poniżej pewnego poziomu, bywał już w lepszej formie. W tym barszczu jest po prostu za dużo grzybów. I nie wszystkie są jadalne. przeczytaj recenzję

To udany, niepozbawiony humoru, dramat psychologiczny. Międzygatunkowe szwy są czasami widoczne, ale reżyserka się nimi nie przejmuje, zostawia je celowo. przeczytaj recenzję

Nie każdy operator, biorący się za reżyserię, ma umiejętność pożenienia ze sobą strony wizualnej i budowania postaci. Zbąska to potrafi. To szczególnie ważne w filmie tak bardzo autorskim i szczerym. przeczytaj recenzję

Dotykając tematu śmierci i żałoby, reżyserka stąpa śladami refleksyjnego kina Kieślowskiego i Zanussiego. W przeciwieństwie do poprzedników nie interesuje jej jednak duchowy wymiar tych zjawisk. przeczytaj recenzję

Film Karwowskiego, pełen mocnych, dotkliwych scen, jest tytułem rozdartym pomiędzy wagą tematu, ciekawą psychologiczną wiwisekcją w relacji między bohaterkami a pretekstową fabułą. przeczytaj recenzję