Interia

Dawno tytuł żadnego filmu tak dobrze nie odzwierciedlał tego, co widzimy na ekranie. I nie jest to nawet zasługa tłumaczenia polskiego dystrybutora. przeczytaj recenzję

Dla osób niezaznajomionych z twórczością Shinkaia wydaje się dobrym rozpoczęciem. Jego fanom może wydać się nieco wtórna, acz wciąż angażująca. przeczytaj recenzję

„Martwe zło: Przebudzenie” jest wszystkim, co fan serii mógł sobie wymarzyć. Jest absurdalnie krwawo, głośno, chaotycznie i na dodatek kobiety przejmują w nim dowodzenie. przeczytaj recenzję

"Randka, bez odbioru" to film leniwy, bez polotu, marnujący talent występujących w nim ludzi. przeczytaj recenzję

"Braty" wypadają najlepiej w momentach, gdy bohaterowie oddają się swojej codzienności. Filipowiczowi udaje się złapać ducha tych czynności bez zbędnego efekciarstwa lub ich demonizowania przeczytaj recenzję

To prawda, nie zauważamy piękna, bo film nie opowiada o tym. To story o naturze człowieka zderzonej z maszynką cywilizacyjną, przemielającej popędy w rytuały, a szczęście własne w nieszczęścia cudze. przeczytaj recenzję

Nawet jeżeli w dużej mierze jest to nerwowy śmiech, nie trzeba przy nim raczej zasłaniać oczu. przeczytaj recenzję

To subtelne kino o szukaniu swojej własnej tożsamości i wolności. To opowieść o wyzbyciu się materializmu w imię odzyskania czystości ducha. To też kino o kobiecości i zrzucaniu społecznych kajdan. przeczytaj recenzję

Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś Nicolas Cage założy czarną pelerynę. Tylko niech następnym razem dadzą mu ugryźć bardziej krwisty scenariusz. Ten jest zbyt wysmażony przeczytaj recenzję

Jeżeli miałbym coś zapamiętać z tego filmu, byłoby to łotrzykowskie wcielenie Hugh Granta oraz pewien tłuściutki smok, ozdoba całej produkcji. To jednak trochę za mało na bite dwie godziny w kinie. przeczytaj recenzję