Aktywność

Obejrzałem najpierw niestety wersję pełną w jakości fatalnej i miałem niekoniecznie pozytywne zdanie o filmie, ale coś mnie podkusiło, żeby obejrzeć trailer w wysokiej jakości. Dopiero w nim widać kunszt i pełnię wyrazu przedstawione przez Bagińskiego. Czekam na pełną wersję ogólnie dostępną. Ta marna kopia bardzo wypacza obraz całości.
Film zawiera błędy merytoryczne (chociażby koronacja Chrobrego przesunięta na rok 1000), ale nie to w nim jest najważniejsze. Momentami ma się jednak wrażenie, że nasz kraj nie robił nic przez wieki oprócz walki. Może to być dla wielu bardzo mylące.

Mnie się nie podoba. Za bardzo umięśniona i w ogóle nie podobna do oryginału.

Mnie bardziej podoba się drugi plakat ze wszystkimi tuzami kina akcji. Szkoda, że brakuje tu kilku nazwisk, które pewnie wielu chciałoby dołączyć do tej produkcji, ale i tak wygląda to imponująco. A Jet Li nie wstydzi się swojego niskiego wzrostu.

Przeintelektualizowany – Jak dla mnie to przerost formy nad treścią. Wiele symboli jak chociażby kształt stacji kosmicznej czy nawiązania do biblii, sprawiają, że film jest nadęty pod względem filozoficznym i intelektualnym. Nie mniej jednak ogląda się go całkiem przyjemnie ze względu na zakręcenie i mroczny klimat.

Gorzej niż za pierwszym razem – Druga część nie ma już tej świeżości co pierwsza i roi się od błędów logicznych. Efekty na tym samym poziomie co poprzedniej odsłonie. Humor znacznie słabszy i fabuła naciągana, nawet jak na kino familijne.

Bardzo lubię Theresę Russell. Gra zazwyczaj charyzmatyczne postaci i ma w sobie to coś

Najsłabsza z trzech części – Niestety rozczarowałem się. Znacznie mniej zaskakujących i rozbrajających tekstów, w porównaniu do dwóch poprzednich części. Za mało Osła jak dla mnie. Fabuła troszkę już naciągana i gdzieś chwilami błądząca po manowcach. Zapowiadający się na jeden z głównych i ciekawszych wątków, wątek ojcostwa Shreka bardzo uproszczony i w pewnej chwili zapomniany wręcz.
Może czwarta odsłona mnie zachwyci podobnie jak "jedynka" i "dwójka"?

Ja myślę, że niestety wynika to z naszej narodowej mentalności. Patrząc wstecz na filmy wojenne to większość z nich ma niestety wydźwięk martyrologiczny, cierpiętniczy. Na palcach dwóch rąk można policzyć filmy wojenne polskiej produkcji, które przegrana pokazywały jako nadzieję, jako heroizm i bohaterstwo, które dało siłę do dalszej walki. A reszta? Reszta to bezsens walki, Polska i Polacy to naród wybrany po to by cierpieć za miliony. Walczymy dzielnie, ale i tak nic z tego nie wynika. Powstanie upadło, ale mimo różnych ocen i opinii, wg mnie było absolutnym wyznacznikiem patriotyzmu, bohaterstwa, nadziei i wiary w zwycięstwo. Nawet, gdy już wiadome było, że nie ma szans na powodzenie, Powstańcy walczyli jakby jutro mieli zwyciężyć.
Polska kinematografia woli jednak pokazać to, że cierpimy, bohatersko giniemy, walczymy ale bez nadziei. Tak jest łatwiej, taniej, prościej. Powinniśmy się wstydzić, że sami nie potrafimy pokazywać samym sobie jak i reszcie świata bohaterskich czynów. Wstyd, że robią to za nas inni. Amerykanie pokazali Sendlerową, szwedzki zespół nagrał utwór o Wiźnie i Powstaniu Warszawskim. Gdzie są nasi twórcy? Pojedyncze przypadki, które trafiają do nielicznej grupy odbiorców, które przez przypadek można znaleźć na "youtubie" (np hip hop o Powstaniu Warszawskim) to woła o pomstę.
100 mln zł na film? Dużo, bardzo dużo, ale może warto. Może warto zrobić coś na miarę chociażby "Katynia" z porządnymi scenami batalistycznymi. Dla tych, którzy byli bezpośrednimi bohaterami tych wydarzeń i wciąż żyją, dla tych co zginęli walcząc o to co dziś mamy, dla nas, żebyśmy nie zapomnieli i pamiętali, że niepodległość nie została zdobyta jednym podpisem na ważnym dokumencie.

W muzeum byłem już dwa razy w odstępie dwu letnim i stwierdzam, że jest to w tej chwili najlepsze, najciekawiej zaaranżowane i zrealizowane muzeum w Polsce. Ten film pokazuje, że placówka cały czas się rozwija i "ulepsza". Zajawka robi naprawdę ogromne wrażenie. Myślę, że jeszcze nie raz będę zwiedzał tą placówkę z wypiekami na twarzy i drżącym sercem, jak miało miejsce przy moich poprzednich wizytach.

Myślałem, że będzie lepiej – Książkę czytałem jakiś czas temu i choć się nią nie zachwyciłem, to czytało się ją z napięciem. Film jest niemal odwzorowaniem powieści. Niestety nie trzyma tak w napięciu jak ona. Akcja momentami rozłazi się po kątach kościołów poprzez swą nielogiczność i niespójność. Plus to Rzym, w którym jeszcze nie byłem, ale film pokazał, że warto tam pojechać. Rzym widziany nie z perspektywy Koloseum, a architektury sakralnej. W filmie nawet jest niewielki akcent polski. Ciekawe czy TVN skorzystała na tej reklamie ;).

Ogólnie film do obejrzenia, ale nie zachwyca. Gorszy niż pierwsza odsłona przygód profesora Langdona.