Zostałem zupełnie zaskoczony tym obrazem. Oczekiwałem czegoś na kształt Chopin. Pragnienie miłości, a dostałem coś co bardzo dobrze mi oglądało. To jest zupełnie inny obraz Chopina, niż do tej pory przedstawiany. Obraz, który pokazuje, że początek XIX wieku to nie tylko wymuskani panowie ochujący i achujący do przesady, ale to normalni ludzie, którzy się lubią bawić, którzy mają swoje lęki, którzy ukrywają swoje lęki pod przykrywką popularności. Mnie się bardzo podoba.

Jak w większości sequeli, tak i tu mamy do czynienia ze spadkiem poziomu, ale wg mnie i tak film się broni. Przyjemna rozrywka.

Dobre kino z lat 90-tych. Wiem stary jestem, ale dla mnie te filmy mają klimat.