Filmaster

źrodło
Recenzje 501
Thor: Ragnarok
Wspaniały, choć wyraźnie trudny, kompromis między gromkopierdnym kinem superbohaterskim a ekscentrycznym filmem autorskim. przeczytaj recenzję
Agata Malinowska
7
Łotr 1. Gwiezdne wojny – historie
Gareth Edwards nie tylko rezygnuje ze sprawdzonej, kojarzonej z franczyzą formuły, ale też złośliwie przetwarza jej największy mit - Rebelię. Galaktyczni powstańcy w Gwiezdnych Wojnach to inkluzywna, relatywnie demokratyczna wspólnota, w której cele i metody trudno powątpiewać. przeczytaj recenzję
Agata Malinowska
7
Po tamtej stronie
Aki Kaurismäki wydaje się być twórcą totalnie oderwanym od realiów współczesnego kina, sięgającym po niemodną scenografię i slapstickowy humor. przeczytaj recenzję
Kasia Wolanin
8
Pomiędzy słowami
Urszula Antoniak nie boi się poruszać kwestii kontrowersyjnych, jednocześnie lubi pływać w szerszym niż krajowe bajorku. Nic więc dziwnego, że z polskich twórców to właśnie ona sięgnęła po temat migrantów. przeczytaj recenzję
Krzysztof Osica
7
Nico, 1988
"Nico, 1998" nie przełamuje żadnych horyzontów kina, nie eksperymentuje ze schematem filmu biograficznego. Ma jednak inne atuty. przeczytaj recenzję
Kasia Wolanin
7
Hannah
Bez względu na to jak umiejscowiona jest kamera na ekranie zawsze widać człowieka. Mało tego, niewiele jest w Hannah ujęć, na których nie znalazł się choćby fragment Charlotte Rampling. Jest przerażająco nadobecna. przeczytaj recenzję
Krzysztof Osica
7
Zapętleni
Film Iannucciego, choć osadzony w konkretnych realiach, ma pewną ponadczasową jakość. przeczytaj recenzję
Agata Malinowska
7
Niech ciała się opalają
Cattet i Forzani zdecydowali się na wprowadzenie wątku ezoterycznego, otwierającego strzelaninę na świat fantazji. Główna bohaterka utożsamiana jest z boginią żywiącą się przemocą i cierpieniem. przeczytaj recenzję
Krzysztof Osica
7
Patti Cake$
Mimo drobnych oczywistości i fabularnych banałów, nie ma w tej opowieści zbyt wielu fałszywych nut, a wątek relacji Patricii z matką to w ogóle fragment z kapitalnym rytmem, intensywną dynamiką i spełnionym finałem. przeczytaj recenzję
Kasia Wolanin
7
Ana, mon amour
Netzer skrupulatnie analizuje swój przypadek, ale w jego analizie panuje też spory chaos, który wydaje się dość naturalną koleją rzeczy, jeśli podporządkuje się ton narracji emocjom i uczuciom. przeczytaj recenzję
Kasia Wolanin
5

Proszę czekać…