Zaskakująco łatwo i prymitywnie Gliński obsadził swoich bohaterów w konkretnych, do bólu przewidywalnych rolach, traktując ich charakterystyki nie tylko bardzo instrumentalnie, ale też wyjątkowo siermiężnie.
przeczytaj recenzję
Niestandardowe zabiegi reżyserskie stosowane są tylko po to, by pogłębić obraz psychologiczny bohaterów i uczynić świat przedstawiony jeszcze bardziej zmysłowym.
przeczytaj recenzję
To film dopracowanym w każdym calu - od fizjonomicznego zestawienia paru głównym bohaterów , przez wspaniałe role długoplanowepo scenograficzne detale pożyczone od Jeana-Pierre'a Jeuneta czy na świetnej ścieżce dźwiękowej kończąc.
przeczytaj recenzję
Łagodna jest filmem, który mógłby bez problemu znaleźć się w czołówce najlepszych obrazów sezonu. Finał nieco studzi emocje, jednak to wciąż mocny artystyczny głos, którego nie da się zignorować.
przeczytaj recenzję
Patrzył na świat przez delikatnie magiczny, paraboliczny filtr. Tutaj otworzył oczy bardzo szeroko, mieszając fikcję inspirowaną nagłówkami z Gazety Stołecznej z uliczną dokumentalistyką.
przeczytaj recenzję
Kiedy widz już odkryje papierowość głównego bohatera cały film traci na sile wyrazu. Mimo umowności i kilku niezbyt przekonujących rozwiązań formalnych jest wciąż jednym z ciekawszych obrazów o polityce pamięci jakie powstały w ostatnich latach.
przeczytaj recenzję
Ogólnie mówiąc, cała ta neonoir (bo chyba najbardziej mi pasuje gatunkowo) historia, wspomagana solidnym ambientem, jest naprawdę solidnie zrobionym dziełem.
przeczytaj recenzję
Bohaterowie tego filmu to bywalcy zakładów psychiatrycznych, ludzie po próbach samobójczych, nieładni, niezaakceptowani, niepogodzeni ze światem, żyjący w szczelinie rozpaczy.
przeczytaj recenzję
Łatwo można by "Fantastyczną Kobietę” zaszufladkować jako kino queerowe. To jednak film dużo większy i zbyt drogocenny, by bezrefleksyjnie gdzieś go tak jednoznacznie klasyfikować.
przeczytaj recenzję